اثر بخشی تکنیک های شناختی رفتاری بر کاهش نگرش های ناکارآمد و تحریف های شناختی زنان ۴۵-۳۰ ساله منطقه ۵ شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش تکنیک های شناختی-رفتاری بر کاهش نگرش های ناکارآمد و کاهش تحریف های شناختی زنان ۳۰ تا ۴۵ سال بود. روش این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان ۳۰ تا ۴۵ ساله منطقه ۴ شهر تهران بود. نمونه های بررسی زنان عضو سرای محله کوهک منطقه ۴ تهران بود. روش نمونه گیری به صورت روش نمونه گیریتصادفی ساده بود. در این پژوهش ۳۰ نفر از زنان ۳۰ تا ۴۵ ساله در هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای یکبار بصورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه تحریف های شناختی عبدالله زاده و پرسشنامه نگرش های ناکارآمد ویسمن بود. داده ها با بهره گیری از نرم افزار spss و روش تجزیه و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. بر اساس یافته های بهدست آمده از پژوهش حاضر، اثرات تکنیک های شناختی رفتاری بر کاهش تحریف های شناختی در بعد همه یا هیچ، تعمیم مبالغه آمیز، در بعد فیلتر ذهنی، در بعد بی توجهی به امر مثبت، درشت بینی-ریزبینی، استدلال احساسی، باید-بهتر، برچسب زدن، شخصی سازی و بر کاهش نگرش های ناکارآمد در بعد کمال طلبی، نیاز به راضی کردن دیگران تاثیر دارد. همچنین تکنیک های شناختیرفتاری بر کاهش تحریف های شناختی در بعد نتیجه گیری شتاب زده، نگرش های ناکارآمد در بعد نیاز به تایید دیگران و آسیب پذیری ارزشیابی عملکرد تاثیری ندارد.

کلیدواژه ها:

تکنیک های شناختی-رفتاری ، نگرش های ناکارآمد ، تحریف های شناختی ، زنان