بازیوارسازی شهری سیاقی نو برای ایجاد عادتهای ماندگار خوب شهروندی

فضای زیست شهری شبکه ای درهم تنیده از سازوکارهای روانی-اجتماعی، فناورانه، زیرساختی، حکمروایی، اجتماعی/مشارکتی، هویتی/شهروندی و… است؛ برای خلق محیط متناسب با نیاز شهروند، توجه به عناصر موجود در این محیط و تاثیرات روانی متبادر بر رفتار شهروند، کلیدی است. لذا نمیتوان بدون اشراف ساختارمند بر فراینده ای درک و فهم معطوف به محیط و سازوکارهای مرتبط، مبادرت به مداخله در محیط کرد چه، درنهایت همین درک و فهم است که اغلب به شکل رفتار در محیط بروز مییابد؛ این مقاله با چنین پیش زمینه ای تلاش دارد تا اهمیت مشارکت شهروندان را به عنوان عنصر کلیدی در ارتباط با محیط زندگی و فرایندهای خدمات شهری مورد مطالعه قرار داده، در گام نخست با استفاده از روشی کیفی، مفهوم »بازی وارسازی و شهروندان«، به عنوان ابزاری ارزشمند و در جایگاه ماهیت یک پلتفرم بسترساز در راستای اقدامات شهروندان را با هدف توانمندسازی همکاری خلاق، انعطاف پذیری، درگیری همافزا، مشارکت مدنی و بهبود فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری موردبررسی قرار داده، پسازآن، مصادیق بازیوارسازی شهری به صورت مصداقی/تطبیقی در راستای بررسی رابطه بالقوه میان فرایندهای شهری و بازی وارسازی موردبررسی قرار دهد. به تعبیری، هدف اصلی پژوهش ترغیب استفاده از ظرفیتهای مفهوم بازیوارسازی در افزایش مشارکت و هم افزایی شهروندی است؛ انتظار میرود نتایج حاصل بتواند سیاقی کاراتر برای بهره گیری از ظرفیت مشارکتهای شهری/مدنی، انعطاف پذیری و مقیاس پذیری ارائه نموده، فرآیند تصمیم گیری و تصمیم سازی را به طور موثر به عنوان ابزاری برای توسعه جوامع پایدار بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

بازیوارسازی ، مشارکت شهروندی ، توسعه شهری ، شهربازی پذیر