برنامه ریزی راهبردی دانشگاه ها بر مبنای چرخه حیات سازمانی: یک مطالعه موردی

هدف: هدف این پژوهش، کاربست مفهوم چرخه حیات سازمانی در برنامه ریزی راهبردی دانشگاهها بوده است. امروزه تغییرات مداوم نهادی و فنی در دانشگاهها و ارتباط شدید آنها با محیط بیرونی، این نوع موسسات را ملزم به پاسخگویی به خواسته های محیطی و انجام اقدامات راهبردی می کند. روش: در این پژوهش، ضمن ترکیب مدل چرخه حیات سازمانی با ماتریس SWOT، با استفاده از مفهوم سه شاخگی، ابعاد ماتریس SWOT در قالب سه دسته عوامل ساختاری، محتوایی و زمینه ای طبقه بندی شدند. یافته ها: با توجه به در مرحله بلوغ قرار داشتن دانشگاه مورد بررسی، اهرم راهبردی تغییر در حوزه عوامل زمینه ای (T=۱۳، O=۵۹، W=۷۹، S=۹۹) است. سپس ابعاد محتوایی از اهمیت بیشتری برخوردارند(T=۳۵، O=۲۰، W=۱۵۸، S=۱۸). ابعاد ساختاری(T=۵۰، O=۲۳، W=۴۲، S=۱۷) نیز در رتبه سوم اهمیت قرار دارند. از نظر اهمیت نیز نقاط قوت در حوزه ابعاد زمینه ای(S=۹۹)، نقاط ضعف در حیطه ابعاد محتوایی (W=۱۵۸)، فرصتهای موجود در ابعاد زمینه ای(O=۵۹) و تهدیدهای موجود در ابعاد ساختاری(T=۵۰) از بیشترین اولویت برخوردارند. نتیجه گیری: راهبرد کمینه کردن نقاط ضعف و بیشینه کردن استفاده از فرصتها باید به کار گرفته شود. برای جلوگیری از اشباع و افول سازمانی باید به دنبال انجام اقدامات ابتکارآمیز و بهره گیری از نوآوری در سازمان بود. در حوزه پژوهش پیشنهاد می شود که واحد ارتباط صنعت با دانشگاه در این موسسه تقویت و پشتیبانی شود

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی راهبردی ، دانشگاه ، چرخه حیات ، مدل سه شاخگی