سن ازدواج دانشجویی و قدرت تبیین کنندگی عوامل مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در افزایش آن

چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر افزایش سن ازدواج در بین دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، ۱۷۴۰۰ دانشجوی مجرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر و نمونه آماری آن، ۳۹۲ نفر بودند که بر اساس جدول مورگان و کرجسی به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای با ۵۲ سوال بسته پاسخ در طیف پنج درجه ای لیکرت و پایایی ۰.۹۰۲ مطابق آلفای کرانباخ بود. برای تجزیه و تحلیل، از روشهای توصیفی و استنباطی در حد آزمونهای پارامتری تی تک گروهی، رگرسیون چند متغیره و تحلیل واریانس چند متغیره، در قالب نرم افزار اس.پی.اس.اس استفاده شد. یافته ها: عوامل اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی بر افزایش سن ازدواج دانشجویان تاثیر مثبت دارند. عوامل اقتصادی ۹.۶، فرهنگی- تربیتی ۷.۷، فرهنگی- اجتماعی ۶.۶ و فردی- خانوادگی ۵.۵ درصد از تغییرات مربوط به افزایش سن ازدوج دانشجویی را پیش بینی می کنند. تاثیر عوامل اقتصادی، فرهنگی- تربیتی، فرهنگی- اجتماعی و فردی- خانوادگی بر افزایش سن ازدواج دانشجویی دانشجویان دختر و پسر متفاوت است. نتیجه گیری: عوامل اقتصادی بهترین پیش بینی کننده برای افزایش سن ازدواج محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

: سن ازدواج دانشجویی ، عوامل موثر ، اقتصادی ، فرهنگی- تربیتی ، فرهنگی- اجتماعی ، فردی- خانوادگی