ارائه مدلی برای ارتقای شایستگی حرفه ای اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران(رویکردی جهت ارتقای بهره وری)

این پژوهش به منظور ارائه مدلی برای ارتقای شایستگی حرفه ای اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران طراحی و تدوین شده است. روش تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی با رویکرد آمیخته (کیفی- کمی) و از لحاظ نحوه اجرا، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات است. در بخش کیفی با استفاده از تکنیک دلفی، شاخص های مدل ارتقای شایستگی حرفه ای اعضای هیات علمی این دانشگاه مشخص شد و در بخش کمی (که جامعه آماری بزرگ تری را شامل می شد) پرسشنامه به دست آمده از بخش کیفی، در میان اعضا توزیع شد. اعتبار پرسشنامه با استفاده از اعتبار محتوا تعیین شد و پایایی آن در هر یک از مراحل کیفی و کمی به ترتیب به واسطه آزمون z و آلفای کرونباخ بررسی و تایید شدند. یافته ها با استفاده از آزمون های مختلف آماری تی و z تحلیل شدند. یافته ها که با استفاده از آزمون های مختلف تی، معادلات ساختاری تحلیل عاملی، آزمون z، فریدمن، کولموگروف- اسمیرنوف، بارتلت، KMO و تحلیل عاملی بررسی شدند، نشان دادند که پاسخگویان شش نوع شایستگی آموزشی و تکنولوژیکی، پژوهشی، شایستگی خدمات تخصصی، شایستگی فردی و ارزشی، شایستگی سازمانی و شایستگی ادراکی را شناسایی نمودند که تمام این مولفه ها در مدل نهایی تاییید شدند. سپس یافته ها نشان دادند که این شایستگی ها در میان اعضای نمونه آماری در هر دو وضعیت موجود و مطلوب، موقعیت نسبتا نامطلوبی دارند که می توان با استفاده از شاخص ها و راهکارهایی، آنها را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

مدل شایستگی حرفه ای ، منابع انسانی ، نظامهای آموزش عالی