بررسی نقش واسطه گری عزت نفس در رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطات خانواده و بهزیستی معنوی

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش واسطه گری عزت نفس در رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطات خانواده و بهزیستی معنوی انجام شد. روش: شرکت کنندگان این پژوهش شامل ۳۴۶ نفر(۱۹۲ دختر و ۱۵۴ پسر) از دانشجویان مشغول به تحصیل در سال ۹۴-۱۳۹۳ دانشگاه شیراز بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده(کوئرنر و فیتزپاتریک، ۲۰۰۲)، عزت نفس(روزنبرگ، ۱۹۸۹) و بهزیستی معنوی(بردل و همکاران، ۲۰۱۱) را تکمیل کردند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها به کمک روش تحلیل عاملی تعیین شد. یافته ها: نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول آزمونها بود. مدل فرضی با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش متوالی همزمان بر اساس مراحل بارون و کنی تحلیل شد. یافته ها نشان داد که ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده پیش بینی کننده معنادار عزت نفس و بهزیستی معنوی است. همچنین بین عزت نفس و بهزیستی معنوی رابطه معناداری وجود دارد و عزت نفس به عنوان یک متغیر واسطه ای بین هر دو نوع جهت گیری گفت وشنود و همنوایی با بهزیستی معنوی نیز ایفای نقش می کند. نتیجه گیری: ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده با واسطه گری عزت نفس نقش موثری در شکل گیری بهزیستی معنوی داشته است.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، عزت نفس ، بهزیستی معنوی ، دانشجویان