بررسی تاثیر سرمایه های معیشتی بر بهبود تاب آوری روستائیان در همه گیری کرونا ،تبیین نقش میانجی بهزیستی اجتماعی

شیوع و همه گیری جهانی ویروس جدید کرونا به عنوان یک بیماری پاندمیک، سبب ایجاد ترس و اضطراب در کشورهای مختلف شد و نگرانی آن در مناطق روستایی به دلیل کمبود امکانات بهداشتی و در برداشتن جمعیت بالای سالمند بیش از مناطق دیگر است. این بیماری نه تنها سبب نگرانی هایی در ارتباط با سلامت جسمی افراد شده بلکه سبب تعدادی از بیماری های روان شناختی نیز شده است. در این شرایط، یکی از راه های کاهش آسیب پذیری در نواحی روستایی ارتقاء سطح تاب آوری است پژوهش حاضر با -هدف بررسی تاثیر سرمایه معیشتی بر تاب آوری روستاییان با وقوع یک بحران واقعی به نام شیوع کرونا ویروس با نقش میانجی بهزیستی اجتماعی انجام شده است. این پژوهش از نظر روش، توصیفی- تحلیلی و از نو ع پیمایشی است. داده های موردنیاز با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، بررسی های میدانی و به کمک ابزار پرسشنامه در سطح خانوار گردآوری شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ۱۶۰ نفر از سرپرستان خانوار منطقه چوب بست از توابع شهرستان بابل بود که با استفاده از روش سرشماری تمام آن به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از گردآوری داده ها، تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد سرمایه های معیشتی بر تاب آوری روستائیان در شرایط کرونا در سطح اطمینان ۹۵ درصد تاثیر مثبت و معناداری دارد. هم چنین، سرمایه معیشتی بر بهزیستی اجتماعی و بهزیستی اجتماعی بر بهبود تاب آوری روستائیان تاثیر معناداری دارد. بنابراین می توان با تقویت حمایت های اجتماعی و سرمایه های معیشتی زمینه را برای بهبود تاب-آوری روستائیان فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

همه گیری کرونا ، سرمایه معیشتی ، تاب آوری ، بهزیستی اجتماعی