تحلیل واتنش پایدار و برآورد تاوایی در سنگ های دگرگون اطراف مشهد

این پژوهش به منظور بررسی دگرشکلی اعمال شده بر سنگ­های دگرگون مشهد، طی همگرایی صفحات توران و ایران مرکزی و بسته شدن اقیانوس تتیس کهن و ایجاد رویداد سیمرین پیشین انجام شده است. نتایج حاصل از تحلیل دوبعدی و سه بعدی واتنش پایدار نشان می­دهد که بیشینه دگرشکلی در بخش مرکزی ناحیه روی داده و متغیر شکل بیضوی واتنش که بر پایه نمودار فلین و از روی جهت دار به دست آمده است؛ بیشتر در ناحیه پخ‎شدگی قرار دارد (K≤۱). متغیر شدت واتنش در بیشتر نمونه­ها کمتر از ۵/۰ و واتنش بیشینه در بخش های مرکزی  ناحیه روی می دهد و به سوی حاشیه کاهش می­یابد. این ویژگی از ویژگی­های آشکار بیشتر پهنه­های برشی است که در آنها واتنش بیشینه در بخش­های مرکزی تمرکز می­یابد. عدد تاوایی به دست آمده میان ۲/۰ تا ۱ است که نشان­دهنده حضور مولفه برش ساده و برش محض در جریان دگرشکلی ترافشارشی است.

کلیدواژه ها:

بینالود ، دگرشکلی ، واتنش ، تاوایی