سنگ چینه شناسی و زیست چینه شناسی سازند دلیچای در برش طالو، شمال خاوری دامغان با توجه ویژه به آمونوییدا

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 187

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GSJ-21-82_005

تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1400

چکیده مقاله:

ردیف های مناسبی از سنگ های ژوراسیک میانی - بالایی در شمال خاوری دامغان (محدوده ساختاری البرز خاوری) رخنمون دارد. سازند دلیچای در منطقه مورد بررسی، در مجموع از تناوب مارن و سنگ آهک مارنی به رنگ خاکستری متمایل به سبز تشکیل شده است. چینه شناسی این سازند با ۱۵۶ متر ستبرا در برش طالو مورد بررسی قرار گرفته و در ۴ بخش تقسیم و توصیف شده است. سازند دلیچای در برش مورد بررسی، در مرز زیرین خود به طور ناهمساز بر روی سازند شمشک قرار دارد و در مرز بالایی به طور هم شیب و گذر تدریجی توسط سنگ آهک های ستبر لایه سازند لار پوشیده می شود. از برش مورد بررسی، در مجموع ۱۷۵۰ نمونه فسیلی جمع آوری شد که ۱۴۹۱ نمونه آمونیتی و ۲۵۹ نمونه از تاکسون های جانوری دیگر (بلمنیت، شکم پایان، دوکفه ای ها، بازوپایان، خارپوستان و اسفنج) بوده است. با بررسی های انجام شده، ۲۷ جنس، ۳۳ گونه، ۶ زیست زون آمونیتی (Parkinsoni Zone, Zigzag-Aurigerus zones, Subcontractus Zone, Bullatus-Gracilis zones, Anceps-Coronatum zones, Athleta Zone) ،  ۱۷ جنس،  ۸ گونه و ۲ زیست زون از روزن داران بنتیک و پلاژیک شناسایی و معرفی شد. محتوای فسیلی به طور عمده در متراژ کمی از سنگ آهک های سرخ رنگ ندولار، در بخش بالایی برش متمرکز شده است. بر اساس مجموعه فسیلی شناسایی شده، برای سازند دلیچای در منطقه شمال خاوری دامغان سن باژوسین پسین - آکسفوردین را می توان در نظر گرفت. زیای آمونیتی ژوراسیک میانی- بالایی شمال خاوری دامغان به طور عمده ارتباط نزدیکی را با زیای آمونیتی اروپای شمال باختری و مناطق حاشیه ای مدیترانه نشان می دهند.  

نویسندگان

کاظم سیدامامی

دانشکده معدن، پردیس فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران

ندا بهفر

پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

محمودرضا مجیدی فرد

پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

امیر بهفر

گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد، لرستان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • توتونچی، ب.، ۱۳۸۰- مطالعه چینه شناسی و فسیل شناسی سازند ...
  • جمشیدی، ا.، ۱۳۸۷- رخساره های سنگی و زیستی سازند دلیچای ...
  • شفیع زاد، م.، ۱۳۸۰- مطالعه چینه شناسی و فسیل شناسی ...
  • علوی نائینی، م.، صالحی راد، ر.، ۱۳۶۸- نقشه زمین شناسی ...
  • نیک نهاد، م.، ۱۳۸۶- مطالعه چینه شناسی و فسیل شناسی ...
  • ReferencesAlavi – Naini, M., ۱۹۷۲- Etude geologique de la region ...
  • Majidifard, M. R., ۲۰۰۳- Biostratigraphy, Lithostratigraphy, ammonite taxonomy and microfacies ...
  • Seyed-Emami, K., Schairer, G. & Bolourchi, M. H., ۱۹۸۵- Ammoniten ...
  • Seyed-Emami, K., Schairer, G. & Behroozi, A., ۱۹۹۴- Einige Ammoniten ...
  • Seyed-Emami, K., ۱۹۸۸- Jurassic and Cretaceous ammonite faunas of Iran ...
  • Seyed-Emami, K. & Fürsich, F. T. & Schairer, G., ۲۰۰۱- ...
  • Steiger, R., ۱۹۶۶ - Geologie der west – Firuzkuh Area ...
  • Wilmsen, M., Fürsich, F. T., Seyed-Emami, K., & Majidifard, M. ...
  • نمایش کامل مراجع