ارایه مدل ارزیابی ریسک ترک فلز جوش با تکنیک FBWM

صنعت جوش و بازرسی یکی از پرمخاطره ترین صنایع محسوب می شود. ارزیابی ریسک، یک روش منطقی برای بررسی پیامدهای بالقوه ناشی از حوادث احتمالی بر روی افراد، مواد، تجهیزات و محیط است. ارزیابی ریسک، میزان کارآمدی رویکردهای کنترلی موجود را مشخص نموده و داده های با ارزشی برای تصمیم گیری در زمینه کاهش ریسک، خطرات، بهسازی سیستم های کنترلی و برنامه ریزی برای واکنش به ریسک ها فراهم می نماید. مطالعات صورت گرفته پژوهش حاضر، منجر به شناسایی ۱۳ نوع ریسک در دو بخش «ترک گرم و ترک سرد» گردید. اولویت بندی ریسک های شناسایی شده براساس میزان درجه اهمیت، توسط اساتید خبره دانشگاهی صنعت جوش و بازرسی و به کمک تکنیک FBWM انجام گرفت. رویکرد فازی، برای مقابله با عدم قطعیت ریسک و کاهش ناسازگاری در تصمیم گیری پیشنهاد شده است.  نتایج نشان می دهد که عمده ترین ریسک ترک گرم فلز جوش به ترتیب اولویت شامل « ساختار انجماد، جدایش، تنش های کششی بالا در فلز جوش، ترکیبات مواد، قید و بند اتصال، پیش گرم، شدت جریان بالا، ضخامت بالای قطعه کار، شکل گرده جوش» و عمده ترین ریسک ترک سرد فلز جوش شامل «مقدار هیدروژن در فلز جوش، تنش های کششی بالا، ساختار مستعد،دمای نسبتا پایین» می باشد. دستاوردهای پژوهش به جهت گیری صحیح در انتخاب راه حل ها (که همان  دفع تهدیدهای اصلی است) کمک می نماید، همچنین می تواند در تدوین خط مشی های امنیتی صنعت جوش و بازرسی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

Risk assessment ، Cracking ، Welding ، FBWM. ، ارزیابی ریسک ، ترک ، فلزجوش ، FBWM.