ارزیابی عوامل ژئوپلیتیکی موثر بر صنعت حمل و نقل کالا با تاکید بر تنظیم بارنامه و ارایه مدل مدیریتی مبتنی بر پایداری

کشور ایران به لحاظ موقعیت جغرافیایی و سیاسی، از مزیت ژئوپلیتیک ویژه ای در منطقه و جهان برخوردار است از اینرو می تواند با تکیه بر دانش متخصان بخصوص در زمینه حمل و نقل کمک شایانی به توسعه پایدار خود بنماید. این پژوهش با هدف ارزیابی عوامل موثر بر توسعه پایدار حمل ونقل با تاکید بر تنظیم بارنامه انجام شده است. روش تحقیق از نوع پیمایشی و تحلیلی است که با استفاده از طراحی مدل مفهومی اولیه و تعیین ابعاد چهارگانه اصلی (رویکردی، مدیریتی / اجتماعی، فرهنگی / محیط زیستی، اقتصادی) و نیز ۱۹ مولفه (هدف) اقدام به تعیین روایی و پایایی مدل و برازش آن گردید. مدل اولیه تحقیق با استفاده از روش معادلات ساختاری (SEM) و با کمک نرم افزار Smart PLS۲ مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد «بعد مدیریتی» (ضریب مسیر= ۵۲۲۷/۰) بیش ترین اثر را بر الگوی توسعه پایدار حمل ونقل کشور داشته است. سپس «بعد اجتماعی / فرهنگی» (ضریب مسیر= ۵۰۹۷/۰) و پس از آن «بعد اقتصادی» (ضریب مسیر= ۴۵۸۹/۰) و در نهایت «بعد محیط زیستی» (ضریب مسیر = ۳۳۲۴/۰). مقدارR۲ (۹۸۲۳/۰) نشان از تایید الگو می باشد

کلیدواژه ها:

ژئوپلیتیک ، توسعه پایدار ، حمل ونقل ، بارنامه