نقش عدم اطمینان محیطی، محدودیت مالی و محافظه‎کاری حسابداری در محدود کردن پیامدهای عملکردی نشئت‎گرفته از اعتمادبه‎نفس بیش از اندازه مدیران

هدف: اعتمادبه‎نفس بیش از اندازه مدیران، اخبار بد نشئت گرفته از ضعف در عملکرد را به تعویق می‎اندازد و محافظه‎کاری می‎تواند عاملی برای تعدیل آن باشد. هدف این مقاله، بررسی نقش محافظه‎کاری حسابداری در محدود کردن پیامدهای عملکردی نشئت گرفته از اعتمادبه‎نفس بیش از اندازه مدیران است. روش: برای بررسی موضوع، بر مبنای الگوی رگرسیونی داده‎های ترکیبی، داده‎های ۱۲۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵جمع‎آوری و برای آزمون فرضیه‎های پژوهش استفاده شد. یافته‎ها: بر اساس نتایج، اثر معنادار و تعاملی محافظه‎کاری و اعتمادبه‎نفس بیش از اندازه مدیران بر عملکرد شرکت به تایید رسید. همچنین مشخص شد، عدم اطمینان محیطی به‎طور معناداری بر تعامل مشترک اعتمادبه‎نفس بیش از اندازه مدیران و محافظه‎کاری حسابداری بر عملکرد آتی تاثیرگذار است و در نهایت، محدودیت تامین مالی اثر معناداری بر تعامل مشترک اعتمادبه‎نفس بیش از اندازه مدیران و محافظه‎کاری حسابداری بر عملکرد آتی دارد. نتیجه‎گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که واحدهای تجاری با مدیران دارای اعتمادبه‎نفس بیش از اندازه و اعمال محافظه‎کاری در حسابداری، عملکرد آتی مساعدی دارند. به بیان دیگر، محافظه‎کاری با کنترل رفتارهای خوش‎بینانه مدیران به بهبود عملکرد منجر شده و وجود محدودیت تامین مالی و عدم اطمینان محیطی به‎دلیل ایجاد نوسان در نتایج، خوش‎بینی مدیریت را کاهش می‎دهد.          

کلیدواژه ها:

اعتمادبه‎نفس بیش از اندازه مدیر ، محافظه‎کاری حسابداری ، عملکرد آتی