بررسی تاثیر کیفیت حسابرسی بر هزینه‎های نمایندگی و عدم تقارن اطلاعاتی: رویکرد الگوسازی معادلات ساختاری

در این پژوهش، اثر کیفیت حسابرسی بر هزینههای نمایندگی و عدم تقارن اطلاعاتی با رویکرد الگوسازی معادلات ساختاری بررسی می‎شود. برای دستیابی به اهداف پژوهش، ۹۹ شرکت از بین شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۲ برای نمونه آماری انتخاب شدند. کیفیت حسابرسی به‎کمک متغیرهای مشاهدهپذیر درصد سهامداران نهادی، نوع اظهارنظر حسابرس، اندازه حسابرس و دوره تصدی حسابرس اندازهگیری می‎شود و سنجش هزینههای نمایندگی نیز با استفاده از نسبت به‎کارگیری داراییها، درصد بازده داراییها، نسبت کیو توبین و نسبت اهرمی انجام می‎گیرد. به‎منظور کمیکردن مقدار متغیر عدم تقارن اطلاعاتی، از متغیرهای مشاهدهپذیر نوسانات قیمت سهام، خطای پیشبینی سود، اندازه شرکت و درصد سهامداران غیرنهادی استفاده می‎شود. پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول الگوهای اندازهگیری و ساختاری پژوهش، نتایج حاکی از آن است که با افزایش کیفیت خدمات حسابرسی، تعارضات نشئت‎گرفته از تفکیک مالکیت از مدیریت، شامل هزینههای نمایندگی و عدم تقارن اطلاعاتی، کاهش می‎یابند. همچنین، بر اساس نتیجه دیگر، افزایش هزینههای نمایندگی، افزایش سطح عدم تقارن اطلاعاتی را به همراه دارد

کلیدواژه ها:

الگوسازی معادلات ساختاری ، عدم تقارن اطلاعاتی ، کیفیت حسابرسی ، هزینه های نمایندگی