سنجش سطح توسعه یافتگی گردشگری شهرستان های استان سیستان و بلوچستان

وجود زیرساختها و توزیع مناسب خدمات در جذب گردشگران به طرف مکانهای مستعد گردشگری بسیار تعیین کننده است. گردشگری یکی از بهترین گزینه های کاهش فقر، ایجاد اشتغال و متنوع سازی اقتصاد مناطق محروم است. پژوهش حاضر با هدف بررسی سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان سیستان و بلوچستان به لحاظ برخورداری از زیرساخت های گردشگری انجام گرفته است. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از سالنامه آماری سال ۱۳۹۴ استان اخذ شده و جامعه آماری تحقیق، شهرستان های استان سیستان و بلوچستان می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی – تحلیلی و مدل های مورد استفاده جهت رتبه بندی شهرستان های استان، تکنیک های تاپسیس و موریس می باشند. نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به معیارهای در نظر گرفته شده برای سطح بندی شهرستان ها، بر اساس شاخص موریس به ترتیب شهرستان های زاهدان، چابهار، ایرانشهر، سرباز و سراوان برخوردارترین و شهرستان های نیمروز، مهرستان، هیرمند و دلگان کم برخوردارترین شهرستان های استان می باشند. همچنین براساس تکنیک تاپسیس نیز مشخص شد که، شهرستان های زاهدان، چابهار، زابل، سراوان و ایرانشهر برخوردارترین شهرستان ها و شهرستان های نیمروز، مهرستان، دلگان و هیرمند کم برخوردارترین شهرستان های استان از لحاظ برخورداری آنها از زیرساخت های گردشگری هستند. نتایج همچنین نشان داد در مجموع ۹۵ درصد از شهرستان های استان در سطح نسبتآ محروم و محروم از توسعه قرار دارند.

کلیدواژه ها:

توسعه یافتگی ، گردشگری ، تاپسیس ، شاخص موریس ، سیستان و بلوچستان