بررسی رابطه ی بومی گرایی در تاثیرات فرهنگی دانشگاه بر توسعه ی جزیرهی قشم

این پژوهش با هدف مطالعه تاثیرات بومیگرایی در تاثیرات فرهنگی دانشگاه برای برنامهریزیهای توسعه اجتماعی در جزیره قشم انجام شده است. نظریه پارسنز در کنار تاکیدات جیکوبز و چپمن بر مدت اقامت در یک مکان که به تراکم هویت و سرمایه اجتماعی میانجامد، چارچوب نظری این پژوهش را تشکیل میداد. از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه برای گردآوری دادهها استفاده شد و نمونهگیری که بر اساس فرمول کوکران، ۳۴۸ نفر برآورد شده بود تا جایی پیش رفت که پاسخهای معتبر در محاسبه رابطه متغیرها، کمتر از این میزان نباشد تا اعتبار تحقیق تامین گردد. نتایج نشان داد که میانگین تاثیرات فرهنگی دانشگاه در توسعه جزیره قشم در بازهی ۴ تا ۱۶ برابر با ۱۰/۹ بود که در حد زیادی ارزابی میشود. بین توسعه جزیره قشم و بومی یا غیربومی بودن در سطح اطمینان ۹۹ درصد رابطهی معناداری دیده شد، در حالی که رابطه مدت اقامت در قشم با متغیر وابسته که تاثیر ابعاد فرهنگی دانشگاه در توسعهی جزیره قشم میباشد، رابطه معناداری نداشت. بنابراین بومی بودن نسبت به مدت اقامت میتواند یک ظرفیت بالقوه مثبت در توسعه و برنامهریزیهای منطقهای تلقی گردد. تحلیل عاملی، گویههای پرسشنامه را در چهار عامل سرمایهگذاری اقتصادی، نیروی انسانی، مدیریت نهادی و نظارت اجرایی در اثرگذاری در برنامههای توسعهای شناسایی کرد.

کلیدواژه ها:

بومیگرایی ، توسعه ، تاثیر فرهنگی ، جزیره قشم