تاملی درباره روایت های فرهنگی اثرگذار بر آموزش عالی ایران: تلفیق یا التقاط

هدف اصلی این مقاله بررسی تعارضات میان روایت­های تاثیرگذار بر آموزش عالی ایران است که در چند دهه اخیر، سیاست­های فرهنگی را تحت تاثیر قرار داده است. سیاست­های فرهنگی در دانشگاه­های ایران دست­کم تحت تاثیر سه نوع روایت استعلایی-دینی، ایدئولوژیک و بازاری بوده است. تلاش برای تلفیق این روایت­های سه­گانه، به خوبی در دو سند «تحول راهبردی علم و فناوری» و سند «دانشگاه اسلامی» آشکار است. بااین حال این روایت­ها با یکدیگر تعارض ساختاری دارند. در این پژوهش برای نشان دادن این تعارض­ها از روش ترکیبی با تاکید بر دیدگاه تلینگز درباره تلفیق نظریه­ها استفاده شد. منابع تحقیق شامل همه منابع دست اول و دومی بوده که در دسترس پژوهشگر بوده است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که مبانی روایت­های مذکور با یکدیگر متفاوت است. در اسناد آموزش عالی، این تفاوت­ها نادیده گرفته شده و درنتیجه تلاش برای تلفیق روایت­ها به وضعیت تعارض­آمیزی منجر شده است. سردرگمی در انجام ماموریت های فرهنگی و نیز از بین رفتن استقلال دانشگاه­ها و وابستگی آن به نیروهای بیرونی، ازجمله پیامدهای ناخواسته تاثیر این روایت­های ناسازگار بر سیاست­های فرهنگی دانشگاه­ها بوده است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، دانشگاه ، آموزش عالی ، ایدئولوژی ، التقاط ، تلفیق