تحلیل توان، قابلیت و جذابیت فضاهای تجاری-اقامتی در راستای توسعه صنعت گردشگری شهری (مطالعه موردی: مجموعه تجاری –اقامتی امید شهر مشهد)

خدمات و امکانات گردشگری به عنوان یکی از بنیادی ترین اشکال عرضه در صنعت فراغت و تفریح، بیشترین حجم درآمدزایی را برای جوامع میزبان پس از صنعت حمل ونقل و جابجایی گردشگران به وجود می آورد. بررسی تجارب مقاصد توسعه یافته ی گردشگری داخلی و خارجی نشان می دهد که مقاصدی در این عرصه درخشیده اند که در نظام عرضه محصولات گردشگری خود، مجهز به سیستمی سامان یافته و توانا در بعد تسهیلات و خدمات گردشگری به ویژه در زمینه تاسیسات تجاری و اقامتی هستند. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی می باشد. روش های گردآوری اطلاعات در این پژوهش کتابخانه ای و میدانی می باشد. با توجه به سیال بودن جمعیت بازدید کننده از مرکز تجاری- اقامتی امید شهر مشهد در این پژوهش امکان محاسبه جامعه آماری وجود ندارد، از این رو از فرمول های تعین حجم نمونه خاصی بهره گیری نشده و به صورت پیش فرض تعداد ۲۰۰ پرسشنامه در محدوده مورد مطالعه پخش و جمع آوری گردیده است. در این راستا با بهره گیری از پرسشنامه اقدام به جمع آوردی داده ها شده است. جهت تجزیه وتحلیل داده ها نیز از نرم افزار ۱۸ spss و تحلیل های T.test، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون بهره گیری شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشانگر آن است که بین شاخص های قابلیت و جذابیت فضاهای تجاری-اقامتی امید شهر مشهد و گردشگری آن به میزان ۰.۴۱۷+ درصد رابطه و همبستگی وجود دارد که این امر بیانگر رابطه مستقیم بین دو متغیر است. در ادامه با استفاده از تحلیل رگرسیون به تاثیرات هرکدام از شاخص ها در این همبستگی پرداخته شد. نتایج حاصل از این آزمون نشان داد که شاخص کالبدی و فضایی با امتیاز ۰.۲۹۱ بیشترین ضریب تاثیر و سایر شاخص های پژوهش به ترتیب با میزان بتای ۰.۲۱۹ برای شاخص کاربری و فعالیت، بتای ۱۳۵/۰ برای شاخص زیست محیطی، بتای ۱۱۶/۰ برای شاخص فرهنگی و اجتماعی و بتای ۱۰۷/۰ برای شاخص ادراکی و شناختی در محدوده موردمطالعه تاثیرگذار می­باشند.

کلیدواژه ها:

جذابیت ، راهبردهای طراحی ، فضای کالبدی ، مجموعه تجاری- فرهنگی ، تبریز