ارزیابی تئوریک نقش هسته های رسی مایل و قائم در پایداری دینامیکی سدهای خاکی

سدهای خاکی به لحاظ مزایای آنها از جمله استفاده از مصالح طبیعی موجود و روش اجرای نسبتا ساده آنها و طبیعتا هزینه ساخت کمتر همواره مورد توجه بوده اند. معمول ترین نوع این سدها، سدهای خاکی با هسته رسی میباشند. آب در حین عبور از هسته سد به دلیل نفوذ پذیری بسیار کم، مقدار زیادی از انرژی پتانسیل خود را بدلیل اصطکاک از دست میدهد و در نتیجه مقدار نشت نیز به تناسب کاهش می یابد. این نوع سدها خود میتوانند با هسته مرکزی قائم یا هسته شیب دار (مایل) ساخته شوند که انتخاب هر نوع از این هسته ها در یک سد خاکی مزیت ها و معایبی را بهمراه دارد. یکی از مسائلی که نوع هسته رسی (مایل یا قائم) در آن نقش دارد، تاثیر متفاوت هر نوع هسته رسی بر پایداری دینامیکی یک سد خاکی میباشد که متاسفانه علی رغم اهمیت بالای این مسئله تا کنون تحقیقات دقیقی در این مورد صورت نگرفته است. در این تحقیق پس از انجام تحلیل دینامیکی با دو روش شبه استاتیکی و دینامیکی مشاهده میشود که یک سد خاکی با هسته رسی مایل رفتار دینامیکی پایدارتری نسبت به یک سد خاکی با هسته قائم دارد.

کلیدواژه ها:

هسته مایل ، هسته قائم ، پایداری دینامیکی ، روش اجزای محدود ، روش شبه استاتیکی