اثربخشی سبک فرزند پروری ذهن آگاهانه برکاهش استرس، اضطراب و افسردگی درزنان تک والد

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی سبک فرزندپروری ذهن آگاهانه بر کاهش استرس، اضطراب و افسردگی در زنان تک والد بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و گواه و طرح پیش آزمون- پس آزمون با پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری ۱۷۳۰ نفر از زنان تک والد شهر اصفهان در سال ۱۳۹۶ بودند. نمونه های تحقیق به صورت تصادفی ساده و پس از رعایت ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند و به طور تصادفی ۳۰ نفر از آنان در گروه گواه و گروه آزمایش جایگزین شدند؛ گروه آزمایش، مطابق برنامه آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه بوگلز و رستیو (۲۰۱۴) در هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. سپس پرسشنامه داس-۴۲ لویباند و لویباند (۱۹۹۵) در هر دو گروه و در سه مرحله، اجرا شد و نتایج از طریق واریانس اندازه های تکراری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاکی از تاثیر آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه بر کاهش استرس (۰.۰۱۰= F=۷.۶۰، P)، اضطراب (۰۰۰۴=F=۹.۷۲، P) و افسردگی (۰.۰۱۵=F=۶.۷۵,P) در مرحله پس آزمون و پایداری این تاثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه گیری: از آنجا که آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانانه استرس، اضطراب و افسردگی زنان تک والد را کاهش می دهد استفاده از نتایج این تحقیق برای مدرسان فرزندپروری، محققین و نیز برای استفاده مربیان و زنان تک والد پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ، ذهن آگاهانه ، افسردگی ، اضطراب ، استرس