ساختار جامعه علف های هرز و تنوع گونه ای نخود در کاربرد علف کش های ایمازتاپیر و تریفلورالین

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 172

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AREOAJ-29-1_005

تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1400

چکیده مقاله:

گونه های مختلف علف هرز نسبت به انواع مختلف علف کش، درجات متفاوتی از حساسیت و یا مقاومت را نشان می دهند. به همین منظور جهت بررسی تاثیر کاربرد علف کش های ایمازتاپیر و تریفلورالین بر ترکیب و تنوع گونه ای علف های هرز آزمایشی بر مبنای طرح بلوک کامل تصادفی با نه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی در آزمایش علف کش های تریفلورالین (۴۸٪EC) و ایمازتاپیر (۱۰٪SL) و شاهد بدون مصرف علف کش بودند. نتایج نشان داد که علف کش تریفلورالین باعث کاهش فراوانی ۲/۱۳% سلمه تره و ۷/۳ % سوروف و علف کش ایمازتاپیر باعث کاهش فراوانی ۶ /۱۱% تاج ریزی در انتهای فصل رشد شدند و هیچ کدام از علف کش ها قادر به کنترل خرفه نبودند. گونه های تاتوره، خاکشیر، تاج خروس ریشه قرمز و خوابیده، پیچک، کنف وحشی و گل عقربی نیز از تراکم کمتری در تیمارهای علف کش برخوردار بودند. با بررسی مقدار شاخص تنوع شانون-وینر مشخص شد مقدار این شاخص در اکثر مراحل رشد نخود در تیمار علف کش ایمازتاپیر بیشتر از شاهد بدون مصرف علف کش و شاهد نیز بیشتر از تیمار علف کش تریفلورالین بود، بطوریکه مقدار این شاخص در انتهای فصل رشد برای تیمارهای علف کش ایمازتاپیر و تریفلورالین و شاهد بدون مصرف علف کش به ترتیب ۲۷/۱، ۵۱/۰ و ۹۷/۰ بود. ۰۱۸/۰ گرم به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار وزن خشک گیاهچه را داشت.به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که اضافه کردن نانو ذرات نقره تا حد مناسبی باعث بهبود کیفیت بذر کلزا می شود تا جایی که در بین همه تیمارها،تیماری که در آن نانو ذرات نقره به اندازه ۳۰ نانو متر اضافه شده بود بیشترین تاثیر مثبت را بر کیفیت بذر داشت و با افزایش بیشتر نقره از شدت این تاثیر کاسته می شد.بالاترین سطح نقره (S۵۰) فقط وزن خشک لپه و میانگین زمان جوانه زنی را افزایش داده و در فاکتورهای دیگر این سطح تاثیر منفی داشت.  

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عباس عباسیان

دانشجوی دکتری علوم علف های هرز، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

محمد حسن راشد محصل

استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد