رابطه خودمهارگری هیجانی و ناگویی هیجانی و هیجانات تحصیلی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری
محل انتشار: مجله علمی پژوهان، دوره: 20، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 99
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSJ-20-1_008
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1400
چکیده مقاله:
اهداف: از اهداف نظام های آموزشی، بالابردن سطح توانایی دانش آموزان به منظور ارتقای بازده تحصیلی یادگیرندگان است. هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه خودمهارگری هیجانی، ناگویی هیجانی و هیجانات تحصیلی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری بود.
ابزار و روش ها: روش پژوهش از نوع مطالعات بنیادی با طرح همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مراجعین دارای اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز اختلالات یادگیری شهر تهران در سال ۱۴۰۰ را تشکیل می دادند. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود که ۱۰ مرکز از بین مراکز اختلال یادگیری انتخاب شد سپس از بین دانش آموزان دارای اختلال یادگیری، ۱۵۰ دانش آموز به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده های پژوهش پرسش نامه فرسودگی تحصیلی، مقیاس ناگویی هیجانی و پرسش نامه هیجان تحصیلی، پرسش نامه خودبازداری بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره گام به گام تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد هیجان تحصیلی منفی، خودمهارگری هیجانی و هیجان مثبت قادر به پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بوده اند. هیجان تحصیلی منفی (۰۰۱/۰>p، ۹۱/۴ =t، ۳۴۸/۰= β) با بیشترین مقدار B و پس از آن خودمهارگری (۰۰۱/۰>p، ۱۸/۴- =t، ۲۸۸/۰-= β) و هیجان مثبت (۰۰۱/۰>p، ۴۲/۳- =t، ۲۳۵/۰-= β) به ترتیب قابلیت پیش بینی فرسودگی تحصیلی رادارند.
نتیجه گیری: بر اساس یافته ها آموزش مهارت های زندگی مرتبط با مدیریت هیجان و تنظیم هیجان و حتی بهبود هوش هیجانی را به طور گسترده و جدی مدنظر قرار گیرد تا بتوان با بهبود این مهارت ها، سطح خود مدیریتی دانش آموزان را بهبود بخشید و از بروز فرسودگی تحصیلی در آنان پیشگیری به عمل آورد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس جواهری محمدی
Department of Educational Sciences and Psychology, University of Tehran, Tehran, Iran
حسین کشاورز افشار
Department of Educational Sciences and Psychology, University of Tehran, Tehran, Iran
شهربانو باقرزاده
Master student of consulting at the University of Research Sciences, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :