مطالعه فاکتورهای موثر در گسترش اخلاق و فرهنگ زیست محیطی و نقش مراکز آموزشی در تقویت آنها

محیط زیست مامن و سامانه ای است که انسان، طبیعت و فرهنگ، عنصرهای تشکیل دهنده آن می باشند. گیاهان موجود در طبیعتبا تامین اکسیژن برای تنفس، تولید میوه و غذا برای تغذیه، چوب و کاغذ برای نوشتن و خانه ساختن، تولید فیتونسید برای کشتنموجودات مضر، جذب گرد و غبار، تعدیل آب و هوا نقش ارزنده ای در زندگی انسان ها و جانوران ایفا می کنند. بنابراین لزوم احترامبه این نعمت لایزال الهی، حفاظت از آن و تغییر نگرش و رفتار جامعه در رابطه با اهمیت محیط زیست بیش از پیش ضرورت پیدامی کند. در این راستا شکوفایی وجدان بیدار افراد جامعه در قالب اخلاق و فرهنگ زیست محیطی در جهت نیل به توسعه پایدارزیست محیطی میتواند بسیار کارآمد باشد. متاسفانه با شروع انقلاب صنعتی، با نابودی جنگل ها و مراتع، توسعه کویر، آلودگی هوا،خاک و آب ، تغییرات اقلیمی، گازهای گلخانه ای، پسماندها، زباله های شهری و بیمارستانی، خشک شدن تالاب ها، تخریب محیطزیست و مرگ و میر انسانها فزونی یافته است. فرسایش بادی و آبی، تداوم زراعت تک کشتی، چریدن بیش از حد دام ها در مراتع،آلودگی خاک توسط افراد یا کارخانه ها، مصرف بیش از حد آب و تقلیل آبهای زیرزمینی، سوزاندن و قطع درختان به منظور تهیهزغال و هیزم، قطع درختان برای تولید الوار، مصالح ساختمانی و صنعتی و گسترش بی رویه شهرها و کارخانه ها باعث تخریبزیست بوم ها شده و زندگی بسیاری از جانوران و انسان را تهدید می کند. رعایت اخلاق و فرهنگ زیست محیطی با تاکید برمحدودیت های زمین در ارائه خدمات به کشاورزان و ساکنان کره زمین می تواند گره کور معضلات زیست محیطی را برای همیشهحل نماید. در این راستا راهکارهایی از جمله آموزش های همگانی در کلیه سطوح سنی از طریق خانواده، آموزش و پرورش، آموزشعالی، آموزه های دینی، استفاده از وسایل ارتباط جمعی مانند تلویزیون و رادیو و مطبوعات در آگاهی دادن به عامه مردم، ایجادمدارس سبز، دخالت دادن نخبگان، تشکیل اتاق های فکر، استفاده از همیاری و همفکری سازمان های مردم نهاد (سمن ها) نظرسنجی واستفاده از نظرات شهروندان، تشویق عوامل فعال در امر حفاظت از محیط زیست، گسترش تحقیقات زیست محیطی، حمایت ازتشکل های غیردولتی زیست محیطی، وضع قوانین و مقررات محکم برای حفظ محیط زیست، اعمال نظارت و مجازات صنایع و افرادآلاینده ،زنده نمودن باورها و آداب و رسوم زیست محیطی گذشتگان و در نهایت بوجود آوردن رسوم جدید در رابطه با حفظ محیطزیست منطبق با شرایط اجتماعی و فرهنگی میتواند ضامنی مطمئن در نجات محیط زیست از این بحران باشد. حفاظت محیطزیست در قرن بیست و یکم به عنوان یکی از هشت هدف توسعه هزاره و یکی از سه پایه توسعه پایدار شناخته می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، آگاهی ، ارتقای اخلاق و فرهنگ زیست محیطی