نظریه بهینگی

در این مقاله از نظریه بهینگی (Optimality Theory=OT) صحبت می شود. این نظریه از انشعاب های مطرح و تاثیرگذار در زبانشناسی زایشی است و از اوایل دهه نود میلادی عرضه شده است. اگرچه نظریه بهینگی ابتدا به منزله نظریه ای در واج شناسی ارائه شد اما به سرعت دامنه کاربرد آن به حوزه های دیگر زبانشناسی زایشی همچون صرف / ساختواژه و به ویژه نحو نیز گسترش یافت. تعدادی از زبانشناسان زایشی علاقه مند به تبیین های نقشی هم به این نظریه روی آورده اند. همچنین زبانشناسانی که سخن گفته اند. در این مقاله پیدایش نظریه بهینگی را در گستره تحولات زبانشناسی شرح خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

نظریه بهینگی ، انشعاب ، زبانشناسی زایشی