بررسی رابطه بین ارزش افزوده بازار و پاداش پرداختی به مدیران در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

رشد و گسترش فعالیت های اقتصادی و توسعه شرکت های سهامی موجب شده است که سهامداران وظیفه اداره و کنترل دارایی های خود را ( شرکت ) به مدیران حرفه ای واگذار کنند . این مدیران در صورتی تمام تلاش ، کوشش ، تجربه و تخصص خود را به کار می گیرند که از این رهگذر منافعی عاید آنها شده و بابت تلاشهایشان ثمر مناسبی دریافت نمایند . نتایج اکثر تحقیقات تجربی انجام شده نشان می دهد که   طرح های پاداشی بلندمدت که به نوعی سهیم کردن مدیران در مالکیت شرکت را به طور واقعی و یا به طور شبیه سازی در بر دارد ، باعث افزایش ثروت سهامداران می شود . اگر چه ممکن است که نتایج انواع مختلف این طرح ها در جوامع و موقعیت های مختلف متفاوت باشد . (جهانخانی و ظریف فرد  ۱۳۷۵)بنابراین مقاله حاضر با هدف تبیین رابطه بین ارزش افزوده بازار و پاداش مدیران  در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بین سا لهای ۱۳۸۲- ۱۳۸۷ که  ۱) سال مالی آنها منتهی به ۲۹ اسفند باشند ؛۲)قبل از سال ۱۳۸۲ در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده باشند ؛۳)حداقل در چهار دوره متوالی ، میزان پاداش هیات مدیره را در صورتهای مالی خود بیان کرده باشند ، نمونه گیری خوشه ای انجام شده است و سپس از طریق آماره رگرسیون ،رابطه بین متغیرها مورد آزمون قرار گرفت  و نتیجه زیر حاصل شد: در این حالت نشان داده شده که میزان ارزش افزوده بازار و میزان پاداش پرداختی به مدیران در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با یکدیگر ارتباط معنی دار مثبتی وجود دارد . اما این ارتباط یک ارتباط بسیار ضعیف است.

کلیدواژه ها:

انگیزش ، پاداش مدیران ، تئوری نمایندگی ، ارزش افزوده بازار ، بورس اوراق بهادار و ارزش بازار سهام