نقش مولفه های هویت اخلاقی و ناگویی هیجانی در سازگاری اجتماعی

زمینه: سازگاری در دانشگاه، بر تمام ابعاد زندگی دانشجویان اثر می گذارد و موجب ارتقا عملکرد عمومی، موفقیت تحصیلی و سلامت جسمی و روانی می شود. این مطالعه با هدف تعیین نقش مولفه های هویت اخلاقی و ناگویی هیجانی در سازگاری اجتماعی در دانشجویان دختر ساکن خوابگاه انجام شد. روش: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی  است. جامعه آماری دانشجویان دختر دانشگاه شیراز که ساکن خوابگاه در سال تحصیلی ۹۶-۹۷ بود که از میان آنها ۲۴۳ نفر با روش نمونه گیری دردسترس ، به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس سازگاری اجتماعی کالیفرنیا، مقیاس هویت اخلاقی و پرسشنامه ناگویی هیجانی جمع آوری شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS-۱۹ با استفاده از روش های آماری توصیفی و آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: سازگاری اجتماعی با هویت اخلاقی به میزان ۳۲/۰ همبستگی داشت، همچنین همبستگی آن با ناگویی هیجانی، ۴۳/۰- بود هر دو متغیر و زیرمقیاس های آن ها با سازگاری اجتماعی رابطه معناداری در سطح ۰۰۱/۰ P< داشتند. همچنین هویت اخلاقی ۱۷/۰ از واریانس سازگاری اجتماعی را در جمعیت نمونه نشان داد و ناگویی هیجانی نیز ۱۸/۰ از واریانس آن را تبیین کرد. نتیجه گیری: مطالعه نشان داد هویت اخلاقی و ناگویی هیجانی در سازگاری اجتماعی دختران دانشجوی ساکن خوابگاه نقش مهمی داشتند و به طور معناداری سازگاری اجتماعی را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

Moral identity ، Emotional malaise ، Social adjustment ، Dormitory students ، هویت اخلاقی ، ناگویی هیجانی ، سازگاری اجتماعی ، دانشجویان خوابگاهی