رابطه بین فرهنگ سازمانی با رضایت شغلی اعضای هیئت علمی

زمینه و هدف : هدف از این پژوهش بررسی رابطه فرهنگ سازمانی با رضایت شغلی در مراکز آموزش عالی مستقر در شهرستان بابل بوده است. مواد و روش ها : روش تحقیق توصیفی– همبستگی بوده  است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیئت علمی تمام وقت کلیه مراکز آموزش عالی شهرستان بابل به تعداد ۴۸۳ نفر می باشد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۲۴۳  نفر انتخاب شد ند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (درصدها وفراوانی و میانگین) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) انجام شد. بحث و نتیجه گیری: این پژوهش نشان میدهد که هر چهار نوع فرهنگ سازمانی بر طبق مدل دنیسون با رضایت شغلی رابطهء معنا داری دارند که از آن میان، فرهنگ ماموریتی بالاترین همبستگی، و فرهنگ سازگاری پایین ترین همبستگی را با شاخص رضایت شغلی داشته اند. تحلیل رگرسیونی نشان داده است که فرهنگ ماموریتی بهترین پیش بینی کننده رضایت شغلی بوده و فرهنگ درگیر شدن در کار پس از فرهنگ ماموریتی پیش بینی کننده بهتری است، ولی فرهنگ یکپارچگی و فرهنگ سازگاری نقش کمتری در پیش بینی رضایت داشته اند.

کلیدواژه ها:

job satisfaction ، the culture of job involvement ، Integrity culture ، mission culture ، adaptability culture ، faculty member ، رضایت شغلی ، فرهنگ درگیرشدن درکار ، فرهنگ یکپارچگی ، فرهنگ رسالتی ، فرهنگ سازگاری ، هیئت علمی