جایگاه دایه در نزد خاندان های سلطنتی عصر مغول

در عصر حکومت مغولان منابع تاریخی متنوعی به دایگان شاهزادگان و فرمانروایان مغول اشاره کرده اند. بر این منوال، پژوهش حاضر درصدد یافتن پاسخ به پرسش های زیر است: ۱. دایگان شاهزادگان مغول، دارای چه ویژگی های شخصیتی بودند؟ ۲. دایگان شاهزادگانی که به مقام سلطنت دست می یافتند چه نقش آفرینی های سیاسی ایفا می کردند؟ برای پاسخگویی، این فرضیه را به آزمون می گذاریم که از یکسو، شرایط انتخاب دایگان شاهزادگان از سوی والدینشان و از سوی دیگر، نقش آفرینی سیاسی دایگان بر آینده شاهزادگانی که به مقام سلطنت دست می یافتند سبب می شد تا آنان تاثیر فراوانی بر حیات اجتماعی دوره حکومت مغولان داشته باشند. پژوهش حاضر، با استفاده از روش تحقیق تاریخی و شیوه جمع آوری داده های کتابخانه ای از منابع دستاول تاریخی پس از توصیف و طبقه بندی ویژگی هایشخصیتی دایگان ازجمله حسن صورت، اخلاق نیکو و اصالت خاندانی به تحلیل و تفسیر این ویژگی ها و سپس بررسی تاثیر تقرب دایگان به فرمانروای مغول و حسن شفاعت آنان از امرای درباری در شرایط سیاسی- اجتماعی دوره موردنظر می پردازد.

کلیدواژه ها:

دایه ، اصالت خاندانی ، شفاعت امرا ، ازدواج سیاسی ، دوره مغول.