سنجش فعالیت آنتی اکسیدانی ریحان با استفاده از روش DPPH تحت تنش خشکی و کاربرد پلیمر سوپرجاذب

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدان و اثربخشی پلیمر سوپر جاذب در گیاه ریحان تحت سطوح مختلف آبیاریبود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکدهکشاورزی دانشگاه همدان اجرا شد. در این مطالعه عامل سوپرجاذب در سه سطح (۰، ۳ و ۵ گرم درهر یک کیلوگرم خاک و عامل آبیاری در چهار سطح (۱۰۰، ۸۰، ۶۰ و ۴۰ درصد ظرفیت زراعی در نظر گرفته شد. برای سنجش فعالیت آنتی اکسیدانیاز روش DPPH استفاده شد که این روش بر اساس اندازه گیری توانایی مهارکنندگی رادیکال های آزاد ماده ای به نام ۲ و ۲ -دی فنیل ۱- پیکریل هیدرازیل (DPPH) انجام می شود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف آبیاری و سوپرجاذب اثر معنی داری در فعالیت مهار رادیکال داشتند. میایسه میانگین سطوح مختلف آبیاری نشان داد که افزایش تنش خشکیباعث افزایش فعالیت مهار DPPH شد. همچنین طبق نتایج با افزایش مقدار سوپر جاذب، فعالیت مهار DPPH کاهش یافت.بنابراین نتایج بیانگر این است که پلیمر سوپرجاذب، اثرات مضر گونه های اکسیژن فعال را کاهش می دهد و منجر به بهبودمقاومت گیاه به تنش خشکی می شود.

کلیدواژه ها:

پلیمر سوپرجاذب ، ریحان ، فعالیت مهار DPPH