تناقض رشد و شکست؛ نوع شناسی شکست SME ها در مرحله رشد سازمانی

هدف: کسب وکارهای کوچک­ومتوسط رونق هر اقتصاد و جریان خون اقتصادهای مدرن هستند. این نوع از کسب وکارها به سبب ماهیت و ویژگی های خاص خود و به دلیل اینکه سهم مهمی در تامین نرخ بیکاری کشورها و افزایش رشد و توسعه اقتصادی جوامع دارند، برای دولت ها دارای اهمیت بسیار بالایی هستند. اما علی رغم اینکه شکست در تمامی کسب وکارها در اندازه های مختلف رخ می دهد، کسب وکارهای کوچک­ومتوسط در معرض تهدیدهای بزرگ تری هستند. هدف مقاله حاضر، نوع شناسی شکست کسب وکارهای کوچک­ومتوسط در مرحله رشد سازمان، از طریق بررسی تجربیات زیسته موردهای مطالعاتی است. طراحی/روش شناسی/رویکرد: در این پژوهش از تحلیل پدیدارشناسانه در مورد پژوهی چندگانه استفاده شده است. یافته های پژوهش: نتایج این نوع شناسی، نقش شکست سازمانی را نسبت به دو نوع دیگر شکست فردی و محیطی بارزتر می نماید و نشان می دهد که نوع غالب شکست، در کسب­وکارهای کوچک­ومتوسط واقع در مرحله رشد، از نوع شکست سازمانی است. محدودیت ها و پیامدها: این الگو می تواند هم هشدار و هم راهنمایی برای کسب وکارهای کوچک­ومتوسط بوده و راه را برای پیشگیری از بحران و ارتقای قابلیت های درون سازمانی جهت پیشگیری از شکست سازمان در مرحله رشد هموار نماید. پیامدهای عملی: نوع شناسی شکست در مرحله رشد سازمان می تواند مسیر سیاست گذاری های نهادهای حمایتی چون شهرک های صنعتی و پارک های علم و فناوری را جهت حمایت و هدایت صحیح این نوع کسب وکارها تحت تاثیر قرار دهد. ابتکار یا ارزش مقاله: مقاله به پژوهش های مدیریتی با ارزیابی هم زمان انواع شکست و مرحله چرخه عمر سازمان می افزاید.

کلیدواژه ها:

شکست سازمان ، مرحله رشد چرخه عمر سازمان ، سطح فردی/ سازمانی/ محیطی