مقایسه خصوصیات کمی و کیفی میوه ژنوتیپهای بومی انبه (Mangifera indica L.) در برخی از مناطق استان سیستان و بلوچستان

این پژوهش به منظور ارزیابی ویژگیهای کمی و کیفی میوههای ۳۲ ژنوتیپ از دانهالهای انبه شهرستانهای چابهار و کنارک واقع در استان سیستان و بلوچستان در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی اجرا گردید. از هر درخت گزینش شده، ۱۵میوه انبه یکنواخت در مرحله بلوغ کامل (بر اساس رنگ پوست) برداشت و صفات طول میوه، عرض میوه، وزن میوه، pH آب میوه، قند کل میوه، مواد جامد محلول و اسید کل میوه اندازه­گیری شد. همچنین ویژگی­های برگ درختان شامل طول برگ، عرض برگ و طول دمبرگ تعیین گردید. از نظر میزان مواد جامد محلول، اسید و قند کل میوه گوناگونی زیادی در بین ژنوتیپ­های مورد بررسی وجود داشت. بر اساس نتایج، صفتهای وزن میوه، وزن هسته، درصد قند کل و اسید کل میوه دارای بالاترین میزان گوناگونی بودند. نتایج تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که ژنوتیپهای چابهار و کنارک در صفتهای کمی و کیفی مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنیداری داشتند. بر اساس نتایج همبستگی، بین صفت وزن میوه با صفتهای طول و عرض میوه در بین ژنوتیپهای منطقه کنارک همبستگی مثبت و معنیداری وجود داشت؛ در حالیکه در ژنوتیپهای مورد بررسی در منطقه چابهار بین این صفتها همبستگی مشاهده نشد. بر اساس تجزیه خوشهای، ژنوتیپهای مورد بررسی در چهار گروه طبقهبندی شدند. بر اساس توصیف­نامه انبه، در بین ژنوتیپهای بررسی شده در منطقه چابهار، ژنوتیپهای ۱۱ و ۶ و در منطقه کنارک ژنوتیپ شماره ۱۴ به عنوان ژنوتیپهای برتر معرفی شدند. این ژنوتیپها را میتوان در برنامههای بهنژادی انبه مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

بهنژادی ، تجزیه خوشه ای ، گوناگونی ژنتیکی ، ژنوتیپ برتر ، دانهال