نقش و تاثیر ادراک انسان در ارتقاء و کیفیت فضاهای معماری در جهت محیط های پاسخ ده

آنچه در این نوشتار مورد بررسی قرار می گیرد مواردی نظیر چگونگی طراحی ساختمان هایی برای فعالیت های از قبل تعیین شده و یا تنظیم شرایط اقلیمی محیط و غیره نیست زیرا طراحان از قبل با این امور آشنایی دارند.در واقع هدف از این نوشتار این است که محیط ساخته شده دست بشر با فرصت های مناسب گزینه های قابل عرضه به مردم را به حد اعلا رسانده و یک محیط دموکراتیک برای استفاده کنندگان فراهم آورند که به این گونه مکان ها محیط پاسخده گفته می شودنحوه ادراک محیط یکی از مباحث و مفاهیم کلیدی در حوزه مطالعات متقابل انسان-محیط در مقیاس های کلان و خرد است. از آنجا که نظام عصبی و ادراکی انسان مسئول برقراری ارتباط بین انسان و محیط زیست است و امکانات و محدودیتهای خاصی دارا است لذا نمی توان بدون توجه و اشراف کافی به فرایندهای درک و فهم محیط از سوی مردم و سازوکارهای مرتبط با آنها، مبادرت به مداخله در محیط کرد. زیرا همین درک و فهم که در نهایت تعبیر و تفسیر آنان را از محیط و جهان پیرامون ان شکل می دهد و اغلب به شکل رفتار در محیط بروز و ظهور پیدا میکند. انسان جهت برقراری ارتباط و تعامل با محیط نیازمند کسب اطلاعات از محیط اطراف خود بوده است . محیط اطراف، یا ، جهان واقعی، همواره به عنوان فرستنده، اطلاعات مربوط به خود را در ابعاد و به روش های مختلف ارسال کرده است. انسان نیز همواره، به عنوان گیرنده ی این اطلاعات و همچنین بخشی از محیط را دریافت کننده است. یکی از مهم ترین و ضروری ترین ابعادی که در طراحی محیط (طراحی معماری) باید به آن دقت شود فرایند احساس ، ادراک و شناخت محیطی که تجربه مکان رابرای انسان هموار ساخته است. هدف از این مقاله درک انسان از محیط های سازگار و مناسب با نیازهای ادراکی رفتاری شهروندان است که با شناخت صحیح و دقیق از رابطه بین انسان و محیط جمع اوری شده است. در طراحی محیطی شناخت رابطه بین عناصر و شکل محیط و تاثیر آن بر سطوح مختلف رفتاری، احساسی و ادراکی استفاده کننده از محیط دارای اهمیت خاصی است . لذا در این مقاله از بررسی مفاهیم پایه در روانشناسی محیطی از جمله فرآیند ادراک، احساس و شناخت، به نحوه ادراک محیط شهری وعوامل تاثیر در آن پرداخته می شود.