نمادشناسی و نشانه شناسی در معماری اسلامی

برای تجلی مفاهیم در معماری، طراحی باید پاسخگوی نیازهای ادراکی باشد. این هدف با روند معناشناسی تاحدودی ممکن می شود. در واقع معناشناسی، روندی برایتغییر از طراحی صرفا عملکردی به سوی طراحی ادراکی است. اغلب مطالعات و پژهشهای صورت گرفته پیرامون مباحث مشترک نشانه شناسی ومعماری درقالب معرفی انواع نشانه ها و مفهوم سازی آن ها به واسطه نمونه های معماری موجود بوده است.که در معماری اسلامی، سودمندی و عملکرد گرایی از ارکان اصلی این گونه معماری است. نمادگرایی اسلامی همواره به اندیشه بنیاد اسلام، یعنی تصور وحدانیت اشاره دارد. نشانه شناسی پیده ای است که امروزه در هنرهای گوناگون، علوم اجتماعی، مردم شناسی، علوم زیستی، حمل و نقل و ترافیک و ادبیات مطرح شده است. در معماری و فضای شهری از نماد و نشانه، در خلق فرم، عرضه ایدئولوژی و ارائه معانی ضمنی، برای ورود هنر به عرصه معنا و محتوا و تضمین اهمیت و ارزش انسان در معماری و فضای شهری بهره برداری شده است.

کلیدواژه ها:

نمادشناسی ، نشانه شناسی ، معماری اسلامی