ارتقاء نقش فضاهای محله ای در تقویت حس محله در مجموعه های مسکونی ارزان قیمت (نمونه موردی: مسکن مهر شهر صدرا)

مجتمع های مسکونی در جهت رفع نیاز اقشار مختلف جامعه به مسکن دارای انواع متفاوتی هستند. مجموعه های مسکونی ارزان قیمت با توجه به صرفه جویی در هزینه های ساخت در برخی موارد فاقد امکانات تفریحی و اجتماعی مناسب هستند. کاهش چشم گیر روابط اجتماعی در دهه های اخیر درون جامعه و به طور ویژه میان همسایگان در آپارتمان ها و مجتمع های مسکونی موجب کاهش تعاملات سازنده میان شهروندان شده است؛ از این رو حس محله، که در وهله اول مفهومی روانشناختیست، جایگاه ویژه ای در بررسی های مرتبط با کیفیت زندگی شهری پیدا کرده است. با توجه به اینکه حس محله مفاهیمی همچون احساس رضایت از زندگی، احساس عضویت در یک گروه و نیز احساس مشترک بودن دغدغه های میان اعضای یک جامعه را در خود دارد، بنابراین ارتقا حس محله در درون بافت های مسکونی جز از طریق طراحی فضای عمومی جهت افزایش میزان تعاملات سازنده میان استفاده کنندگان از آن ها میسر نخواهد بود. در این تحقیق که به روش طراحی شهری شواهد محور صورت پذیرفته است و در آن مبانی نظری به روش مطالعه کتابخانه ای و نیز اطلاعات مورد نیاز از طریق فن تحلیل انگاشت رفتاری و مکان سنجی گردآوری شده اند، به دنبال شناسایی شاخص های طراحی موثر بر حس محله دردرون مجتمع های مسکونی هستیم تا در نهایت با توجه به نظرات و رفتار ساکنین در فضای باز عمومی مجتمع از طریق شاخص های تبیین شده به ارتقا حس محله در میان ساکنین بپردازیم. در نهایت لازم به ذکر است که حس محله روانشناختی متاثر از شرایط محیطی و طراحی شهری فضای عمومی مجتمع می باشد که این موضوع با توجه به نظرات و رفتار ساکنین قابل مشاهده می باشد.