مطالعه تطبیقی تحدید حق رای سهامداران در شرکتهای سهامی در حقوق ایران و ایالات متحده امریکا

حق رای نشانگر مشارکت سهامداران در اداره شرکت،حقی اساسی برای سهامداران و نیز تجلی بارز دموکراسی در امور شرکت است.حق رای سهامداران به تبع وجود تنوع در انواع سهام ،ممکن است دچار تغییرات شده و بر حقوق سهامداران موثر واقع شود.حق مزبور گاه ممکن است مستقل از سهام مورد معامله قرار گیرد که در اینصورت می بایست جواز معامله و شرایط آن به دقت بررسی شود.همچنین گاهی سهامدار به علل مختلفی امکان و یا تمایل حضور در جلسات مجامع سهامداران را ندارد و در چنین صورتی باید امکان اعطای وکالت به غیر و رای دهی وکالتی مد نظر قرار گیرد.سهام شرکت ها بعضا به موجب قرارداد و بعضا به موجب قانون گاه بطور کلی از حق رای محروم گشته و گاه حق رای آنها محدود می شود.این حق به قدری از اهمیت اساسی برخوردار است که عموما ضمانت اجراهایی و بعضا ضمانت کیفری برای نقض آن در قوانین پیش بینی شده است و سپس مدیرانی که از این حق ممانعت می نمایند موضوع مسئولیت مدنی و جبران خسارات متضرر قرار می گیرند.اهمیت پژوهش در آن است که نظام حقوقی ایالات متحده امریکا با سابقه ای بسیار طولانی تر به نسبت نظام حقوقی نسبتا نوپای ایران،در موارد متعددی چابکتر و با دقت نظر بیشتری موارد را مد نظر قرار داده و مطالعه ی مبانی علمی،مقررات و رویه عملی نظام حقوقی ایالات متحده،می تواند الگوی مناسبی برای جامعه ی علمی و نظام حقوقی درحال توسعه ایران باشد.این پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی نشان می دهد در تعارض منافع سهامداران و منافع شرکت ها در نگاه کلان،هردو نظام حقوقی با اصالت بخشی به حقوق افراد، سلب کلی حق از ایشان را ممنوع و در موارد جزیی با تحدید حق رای سهامداران موافقت نموده اند و در پایان هنگام مطالبه ضرر توسط سهامداران،نظام حقوقی ایالات متحده با نگاه تخصصی نهادهای تجاری مخصوصی جهت رسیدگی به شکایات سهامداران ایجاد نموده است که این امر در کشور ایران در صلاحیت عام دادگاه های دادگستری می باشد.

کلیدواژه ها:

شرکت سهامی ، سهامدار ، حق رای ، سلب و اسقاط حق رای ، دموکراسی شرکتی ، راهبری شرکتی