بررسی و مطالعه آشکارسازهای سوسوزن پلاستیکی برای به کارگیری در سیستم های کشف مواد پرتوزا

امروزه با توجه به خطرات ناشی از مواد رادیواکتیو، کنترل پرتویی مرزها و مراکز حساس از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین دلیل هر ساله آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارشی از سرقت، گم شدن و یا عدم نظارت و کنترل بر جابه جایی مواد رادیواکتیو در برخی از کشورها را ارایه می دهد. بنابراین ایجاد و معرفی روش ­های نوین برای مقابله با چنین تهدیداتی بسیار ضروری خواهد بود. یکی از موثرترین سیستم ها جهت کشف مواد و آلودگی های پرتویی، پایشگرهای کشف مواد پرتوزا هستند. در این مطالعه نتایج ارزیابی عملکرد آشکارسازهای سوسوزن پلاستیکی بزرگ برای استفاده در این نوع از پایشگرهای پرتویی ارایه می شود. در ابتدا طراحی ها و ساخت مدارات آشکارسازی، الکترونیکی و نگه دارنده های مکانیکی پایشگر صورت گرفت. سپس آزمون های عملکردی دستگاه با استفاده از چشمه های آزمایشگاهی Co۶۰ و Cs۱۳۷ در حال حرکت و هم چنین آزمون های تعیین حداقل اکتیویته قابل تشخیص این پایشگر انجام و نتایج آن گزارش شده است. نتایج حاصل از آزمون ­ها تعیین حداقل اکتیویته قابل تشخیص پایشگر پرتویی نشان داد که سیستم آشکارسازی توانایی تشخیص چشمه Co۶۰ با حداقل اکتیویته ۱ میکروکوری حداکثر در فاصله ۱۰۰ سانتی متر و برای چشمه Cs۱۳۷ با حداقل اکتیویته ۲ میکروکوری در فاصله ۷۵ سانتی متر را دارد. با استفاده از نتایج به دست آمده مشخص شد که سیستم پایشگر ساخته شده توانایی تشخیص چشمه های با اکتیویته آزمایشگاهی به صورت ثابت و در حال حرکت را با دقت خوبی دارا است.

کلیدواژه ها:

پایشگر پرتویی ، سوسوزن پلاستیک ، چشمه های پرتوزا در حال حرکت ، حداقل اکتیویته قابل تشخیص