محرک ها و بازدارنده های خلاقیت در سازمان: فراتحلیل مطالعات ایرانی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل فردی موثر بر خلاقیت در سازمان های ایرانی انجام شده است.روش: این پژوهش از نوع فراتحلیل است. بدین منظور از نرم افزار CAM۲ استفاده شده است. در جستجو اولیه با معیارهای ورود سال پژوهش و زبان پژوهش از پایگاه های داده مورد بررسی ۱۶۸۷ سند مرتبط با موضوع یافت گردید. پس از آن، با معیارهای درون گنجی ۷۷ پژوهش گزینش و در فرایند فراتحلیل وارد شده است.یافته ها: یافته های پژوهش نشان میدهد که در سطح اطمینان ۹۵ درصد عوامل فردی تاثیر معناداری بر خلاقیت سازمانی داشته و توانسته ۴۶۷/۰ درصد از تغییرات خلاقیت سازمانی را تبیین کند. همچنین، نتایج آزمون ناهمگونی نشان دهنده آن است که بین مطالعات صورت گرفته مورد بررسی ناهمگنی وجود دارد که به همین جهت از اندازه اثر تصادفی استفاده شده است. نمودار قیفی نیز حاکی از آن است که خطای استاندارد پایین و سوگیری نسبتا کم است، درواقع بیانگر توزیع نرمال و تصادفی است و خطای مشاهده شده نیز ناشی از انواع اریب احتمالی می باشند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش از بین عوامل فردی موثر بر خلاقیت در سازمان استقلال با اندازه اثر (۷۱۴/۰)، احساس موثر بودن با اندازه اثر(۶۶۰/۰)، احساس معناداری با اندازه اثر(۶۴۷/۰) و استراتژی های تفکر سازنده با اندازه اثر (۷۴۹/۰) بیشترین اندازه اثر و رابطه معنادار را با خلاقیت سازمانی داشته اند.

کلیدواژه ها:

فراتحلیل ، خلاقیت ، خلاقیت سازمانی ، رفتار خلاقانه ، عوامل فردی