شناسایی و تحلیل عوامل موثر دراثربخشی آموزشهای فنی و مهارتی

این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل عوامل موثر در اثربخشی آموزشهای فنی و مهارتی در یکی از سازمانهای نظامی و در سه سطح عوامل فردی، آموزشی و سازمانی انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است که به روش توصیفی-همبستگی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل ۲۸۳ نفر از سرپرستان خطوط تولیدی سازمان مورد مطالعه است که در سال ۱۳۹۷ تحت پوشش آموزشهای فنی و مهارتی بوده اند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان-کرجسی،۱۵۰ نفر تعیین گردیده و آزمودنیها بر اساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدهاند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته است که در طیف پنج گزینهای لیکرت تنظیم شده است. برای آزمون پایایی پرسشنامه از آلفایکرونباخ بهرهگرفته شده که مقدار آن ۸۶/. است.  برای روایی محتوایی هم از روش توافق متخصصان استفاده شده است. درتحلیل داده ها ازآماره های توصیفی نظیر میانگین، نما، فراوانی، درصد، انحراف معیار و تحلیل عاملی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان میدهد که عوامل فردی، آموزشی و سازمانی در مجموع، ۶۹% از کل واریانس به دست آمده را تبیین کرده اند که بیانگر تاثیرگذاری بالای آنها در اثربخش نمودن آموزشهای فنی و مهارتی است.

کلیدواژه ها:

Instructional effectiveness ، technical and Skill Training ، In Service Training ، اثر بخشی آموزشی ، آموزش فنی و مهارتی ، آموزش ضمن خدمت