انواع فضاهای نیمه باز در خانه های بومی گیلان با تاکید بر بر برونگرایی

معماری بناهای گیلانی متاثر از معماری اصیل ایرانی است. در طراحی بناهای بومی گیلان و به واسطه قرارگیری آن در اقلیم معتدل و مرطوب بیشترین توجه معطوف به محیط پیرامون بوده و سبب اثرگذاری در طراحی سایر فضاها شده، در نتیجه این امرشاهد شکلگیری فضاهای مختلفی در بناهای بومی در این استان هستیم. ایوان، غلامگرد، تلار و سایر فضاهای نیمه باز از جمله فضاهایی است که در اقلیم معتدل و مرطوب کارایی چشمگیری هم به لحاظ اقلیمی و هم از جهت کارکردهای روزمره به همراه داشته است. با تغییر فصل کارایی این فضاها نیز متفاوت شده و خدمات دیگری را با توجه به شغل ساکنین فراهم می-کنند. فضاهای یاد شده در فصل گرم در فضاهای نیمه باز که در قسمتهای بعدی آورده شده مختص فعالیتهای اهالی خانه میشود. علاوه بر این وجود چنین فضاهایی در بناهای بومی رایج بوده و سبب ایجاد هماهنگی سایر بخش های خانه میشده است. شیوه زندگی، فرهنگ، آداب و رسوم و معیشت در هر اقلیم از جمله موضوعات مهم در شکلگیری بناها بوده است تاثیرگذاری عوامل فرهنگی در شکلگیری بناها در معماری بومی ایران از گذشته دور ملموس است. برونگرایی به عنوان یک موضوع گسترده و مهم در مباحث فرهنگی است که نمود آن را درمعماری بومی ایرانی شاهد هستیم. برونگرایی که موضوع پژوهش پیشرو میباشد دربناهای بومی گیلان مولفه ای پراهمیت قلمداد میشود و در ساماندهی فضایی مورد توجه طراحان واقع بوده است. این عامل اساسی ضمن تامین شرایط آسایش و توجه به بحث اقلیمی نظیر بهره گیری از کوران هوا و جلوگیری از سکون رطوبت در ساختمان و ایجاد اعتدال هوا، نقش مهمی در بهره مندی از طبیعت و انجام فعالیت های روزمره را دارا است.

کلیدواژه ها:

برونگرایی ، فرهنگ ، تلار ، ایوان.