سطح بهینه تقاضا و عرضه کالای عمومی در یک الگوی تعادل عمومی با وجود مالیات لیندالی

در دنیای واقعی کالاهایی وجود دارند که مصرف­کننده­گان گرچه حاضرند، با پرداخت هزینه آن­ها، صاحب آن شوند، ولی امکان تهیه آن توسط بازار وجود ندارد. این کالاها، کالاهای عمومی هستند که همه افراد، از مصرف آن­ها منتفع می­شوند و در مورد آن­ها، اصطلاحا بازار شکست می­خورد. میزان تولید بهینه کالای عمومی جهت جداکثرسازی مطلوبیت افراد، یکی از شاخص­های سنجش عملکرد دولت است. در این مقاله سه بخش خانوار، بنگاه و دولت- مقام پولی حضور دارند که هر بخش با توجه به محدویت­هایی که با آن روبروست، به دنبال بهینه­یابی اهداف خود می­باشند. نتایج حاصل از بهینه­یابی تابع مطلوبیت خانوارها، مقادیر بهینه تقاضای کالای عمومی که متناسب با پرداختی مردم به عنوان مالیات است را ارائه می­کند. همچنین بهینه­یابی تابع تولید کالای عمومی، میزان تولید بهینه کالا و خدمات عمومی را نتیجه می­دهد. مقایسه­ مقدار بهینه تقاضای کالای عمومی و میزان تولید بهینه آن، نشان می­دهد که فاصله زیادی بین مقادیر بهینه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کالای عمومی ، تعادل عمومی ، مالیات لیندالی ، بهینه یابی ، ایران