مقوله شمار در گونه های زبانی برخی از شهرستان های استان کرمان: بررسی ای رده شناختی

مقوله دستوری شمار در نگاه اول به نظر ساده انگاشته می­شود. اما درواقع بحثی پیچیده است که در زبان­های دنیا تنوع ایجاد می­کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقوله شمار در گونه­های زبانی برخی از شهرستان­های استان کرمان با رویکرد رده­شناختی است. پیکره پژوهش حاضر از داده­های موجود در پایگاه داده­های طرح اطلس زبان­شناسی ایران که در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در دست انجام است استخراج شده است. در تمام داده­های زبانی پیکره پژوهش، ارزش نظام شمار به دو ارزش مفرد و جمع تقسیم می­شود. در داده­های زبانی کل پیکره پژوهش، شمار مفرد بدون نشانه و شمار جمع دارای نشانه است. نشانه­های جمع به صورت پسوند به اسم مفرد می­پیوندد بنابراین ابزار زبانی مورد استفاده برای نشانه گذاری شمار جمع در داده­های زبانی پیکره پژوهش از نوع ابزار ساخت واژی است که از مرسوم­ترین راهبردهای نشانه­گذاری جمع در زبان های دنیا محسوب می­شود.  بررسی داده­های زبانی نشان می­دهد که در کنار راهبرد ساختواژی، راهبرد نحوی نیز برای رمزگذاری مقوله شمار در این گونه­های زبانی به کار می­رود.

کلیدواژه ها:

Number category ، typology ، Iran Linguistic Atlas ، Language varieties in Kerman province ، مقوله شمار ، رده شناسی زبان ، طرح اطلس زبان شناسی ایران ، گونه های زبانی استان کرمان.