بررسی نقش میانجی حساسیت معلمان در ارتباط بین تعامل معلم دانش آموز با رضایت تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی حساسیت معلمان در ارتباط بین تعامل معلم - دانش آموز با رضایت تحصیلی دانش آموزان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع نحقیقات همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند.یافته های این پژوهش با استفاده از پرسشنامه رضایت تحصیلی عنبری و همکاران (۱۳۹۳)، پرسشنامه تعامل معلم - دانش آموز توسط لارداسمی و کنی (۲۰۰۱) و پرسشنامه حساسیت معلمان نارویز و اندیکوت (۲۰۰۹) استفاده شده است . با توجه به اینکه همه پرسشنامه ها استاندارد بوده است ولی جهت اطمینان بیشتر روایی آنها، با استفاده از نظرات اساتید راهنما و مشاور و پایایی آنها را با آزمون آلفای کرونباخ محاسبه گردید. جهت تحلیل یافته های پژوهش از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم افزار spss استفاده شده است . یافته های پژوهش حاکی از آن است که حساست معلمان و تعامل معلم و دانش آموزی تاثیر مثبت و معناداری بر رضایت تحصیلی دانش آموزان دارند. بعلاوه حساسیت معلمان می تواند به عنوان متغیر میانجی در ارتباط بین تعامل معلم -دانش آموز با رضایت تحصیلی دانش آموزان نقش موثری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

حساسیت معلمان ، تعامل معلم - دانش آموز ، رضایت تحصیلی