تبیین چهارچوب مولفه های توسعه پایدار گردشگری در قالب هتل پایدار (نمونه موردی: شهرستان اردبیل)

گردشگری یکی از بزرگترین صنعتها در جهان محسوب میشود و آن چنان رشد سریعی داشته که بیش از یک سوم از ارزش کل تجارت جهانی را به خود اختصاص داده است، لذا گردشگری به عنوان یکی از تاثیر گذارترین پدیده های مدرنیته به حساب می آید، که تبدیل به نیازی اساسی برای نوع بشر شده است؛ نیازی که با استناد به نظریه ای سلسله مراتب نیازهای مازلو، برای بشر مدرن و پسامدرن متعالی تر از نیازهای مادی و همتراز با نیازهای فرامادی که موجب خود شکوفایی انسان میشوند، از آن یاد میشود و اما توسعه پایدار گردشگری که سازمان جهانی جهانگردی، فرایندی با کیفیت زندگی میزبانان، تامین تقاضای بازدیدکنندگان و به همان نسبت با حفاظت منابع محیط طبیعی و انسانی در ارتباط است یاد می کند همسو با پذیرش جهان شمول پارادایم توسعه پایدار است. توسعه پایدار گردشگری، یک جابجایی از رویکردهای سنتی اقتصاد نئوکلاسیک در زمینه توسعه گردشگری، به یک رویکرد سیستمی را نشان میدهد که در آن نه تنها نیازهای بازار مورد توجه بوده است بلکه ضروریت جامعه و محیط زیست طبیعی نیز مورد توجه و تاکید قرار میگردد. لذا هدف اصلی این پژوهش تلفیق اهداف هتل همساز با اقلیم (شهرستان اردبیل با اقلیم سرد و کوهستانی) با اهداف معماری پایدار یعنی همسزیستی با محیطزیست و حفاظت از انرژی و در نهایت ایجاد حس آسایش در مسافرین و کاربران هتل میباشد. بر این مبنا با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای و اسنادی به ارائه راهکارها و پیشنهادهایی کاربردی در پژوهش حاضر سعی گشته است.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، گردشگری ، توسعه پایدار گردشگری ، هتل ، معماری پایدار