مقایسه ی روش های محاسبه ی درجه ی ناهمگنی در مخازن کربناته در سازندهای کنگان و دالان تالایی

ناهمگنی در مخازن هیدروکربنی یکی از فاکتورهای کنترل کننده ی کیفیت مخزن و نرخ تولید می باشد. از این رو مطالعات مختلفی بر روی ناهمگنی انجام شده است. که بیشتر جنبه ی کیفی داشته اند. هدف از این مطالعه بررسی روش های محاسبه ی کمی میزان ناهمگنی در خواص پتروفیزیکی (تراوایی) و مقایسه ی آن ها می باشد. دراین مطالعه سه روش آماری ضریب تغییرات، روش دیکسترا - پارسونز و روش ضریب لورنز مورد استفاده قرار گرفته است. درانتها نتایج بدست آمده از این سه روش با هم مقایسه شده. براین اساس دو روش ضریب تغییرات واحد مخزنی K۴ کمترین میزان ناهمگنی و واحد K۲ بیشترین ناهمگنی در تراوایی را نشان می دهد.نتایج بدست آمده از روش دیکسترا - پارسونز تیز هم راستا و تایید کننده ی نتایج بدست آمده از روش ضریب تغییرات است. اگرچه نتایج به دست آمده از روش ضریب لورنز تفاوت اندکی در همگن ترین واحد مخزنی نشان می دهد، که به دلیل حساسیت این روش به فواصل نمونه برداری می باشد اما ناهمگن ترین عضو هم چنان واحد K۲ می باشد. از مقایسه ی سه روش فوق مشاهده می شود روش ضریب تغییرات با استفاده از یک روش ساده و بدون نیاز به پردازش خاصی مقدار ناهمگنی را اندازه گیری می کند. به کمک این روش می توان بامحاسبه ی انحراف معیار به عنوان تابعی از میاگین داده ها مقدار تغییرات در درون داده ها را به دست آورد. Fitch et al. ۲۰۱۵ لیک و دیگران Lake et al.۱۹۸۹ معتقد هستند مقدار ناهمگنی محاسبه شده از این روش کم تر از مقدار واقعی ناهمگنی در داده ها است. اگرچه برخی از محققین معتقدند که استفاده از این روش از مزیت های این روش است چرا که ناهمگنی نیز دارای ماهیت نامحدودی است.انها معتقدند مقدار ناهمگنی در دو روش دیگردر محدوده ی بین صفر و یک فشرده می شود.

کلیدواژه ها:

ناهمگنی ، مخازن کربناته ، کنگان ودالان ، ضریب تغییرات ، ضریب لورنز ، دیکستار - پارسونز