تاثیر نگرش وجودی صدرا به حیات دنیوی انسان بر اخلاق فردی و اجتماعی

نگرش وجودی صدرالمتالهین به حیات دنیوی انسان در تبیین بنیان های رفتاری انسان در تعامل با خویش و دیگران تاثیر بسزایی دارد. از دیدگاه وی، انسان متعالی با اراده و اختیار خود ماهیت خود و جامعه خود را می سازد و در جهت استکمال فردی و اجتماعی خود گام بر می دارد. نگرش صدرا به حیات انسان در دنیا در گام نخست موجب خودشناسی، خداشناسی و پویایی و تلاش انسان در جهت تکامل خویش است و در گام بعد چنین نگرشی سبب زیست اخلاقی انسان در جامعه می گردد. در این مقاله تلاش شده است با توجه به بنیان های فکری ملاصدرا به بررسی ملزومات رفتاری چنین نگرشی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، تکامل انسان ، حیات دنیا ، رفتار فردی ، رفتار اجتماعی ، ملاصدرا