ارزیابی استفاده از پسماندهای صنایع کشاورزی غنی شده با مکمل های غذایی بر عملکرد، ارزش دارویی و غذایی قارچ یال شیر (Hericium erinaceus (Bull.) Persoon)
محل انتشار: فصلنامه علوم باغبانی ایران، دوره: 52، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 278
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-52-4_003
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
با توجه به اینکه بستر کشت معمول برای تولید قارچهای خوراکی- دارویی تراشه چوب درختان میباشد. اما جایگزینی سایر ترکیبات لیگنوسلولزی مختلف همراه با غنی سازی با مکملهای شیمیایی از اهمیت زیادی در تولید اندام بارده قارچ برخوردار میباشد هدف این پژوهش بررسی بسترهای کشت ترکیبی و غیر ترکیبی و بررسی برخی از ویژگیهای رویشی، زایشی، ارزش تغذیهای و دارویی قارچ یال شیر جدایه ایرانی بود. تیمارها شامل باگاس نیشکر با تراشه چوب صنوبر (به نسبت ۵۰ به ۵۰)، باگاس نیشکر با سبوس برنج (۷۰ به ۳۰)، تراشه چوب صنوبر با سبوس برنج (۶۵ به ۳۵)، تراشه چوب صنوبر، باگاس نیشکر، کلش گندم، باگاس نیشکر با ضایعات درخت خرما (۶۰ به ۴۰)، تراشه چوب صنوبر با ضایعات درخت خرما (۶۵ به ۳۵)، ضایعات درخت خرما و سبوس گندم با ضایعات درخت خرما (۴۰ به ۶۰) بودند که با مکمل های شیمیایی نیترات آمونیوم (۸۰ میکروگرم بر گرم ماده خشک بستر کشت)، سولفات منگنز (۲۰ میکروگرم در کیلوگرم ماده خشک بستر کشت) و نانو منگنز اکسید (۲۰ میکروگرم در کیلوگرم ماده خشک بستر کشت) غنی شدند. نتایج نشان داد در بستر کشت ترکیبی برگ نخل خرما و سبوس گندم مرحله رشد رویشی قارچ در کمترین زمان کامل گردید. قارچهای تولید شده از بستر کشت ترکیبی باگاس نیشکر با تراشه چوب صنوبر بیشترین مقدار پلی ساکارید کل اندام میوهای را داشتند. همچنین بیشترین عملکرد کل اندام میوهای قارچ (وزن تر) به بستر کشت ترکیبی باگاس نیشکر با تراشه چوب صنوبر غنی شده با مکمل نانو منگنز اکسید اختصاص داشت. بیشترین مقدار ظرفیت آنتی اکسیدانی (۴۵/۷۳ درصد) به قارچهای تولیدشده بر روی بسترهای کشت ترکیبی باگاس نیشکر و تراشه چوب صنوبر غنی شده با مکمل نانو منگنز اکسید اختصاص داشت. همچنین بیشترین مقدار کلسیم اندام میوهای قارچ (۰۷/۲۳ میلیگرم در ۱۰۰ گرم ماده خشک قارچ) به بستر کشت ترکیبی تراشه چوب صنوبر با سبوس برنج (به نسبت ۶۵ به ۳۵) غنی شده با نیترات آمونیوم اختصاص داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهین شیبک
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
داریوش رمضان
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
محمود توکلی
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
علیرضا سام زاده کرمانی
دانشیار، دانشکده علوم، دانشگاه زابل، زابل، ایران
رضا باقری
مربی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
بهناز یوسف شاهی
دانشجوی دکتری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :