مقایسه رنج معنوی و روانشناختی در مادران کودکان مبتلا به طیف اتیسم و عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه رنج معنوی و روانشناختی در مادران کودکان مبتلا به طیف اتیسم و عادی بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مادران دارای فرزند مبتلا به اتیسم (مراکز نگهداری و آموزشی کودکان مبتلا به اتیسم تحت نظارت اداره بهزیستی) شهرستان گرمی در سال ۱۴۰۰ بودند. نمونه مورد مطالعه شامل ۶۰ نفر ۳۰) نفر از مادران کودکان مبتلا به طیف اتیسم و ۳۰ نفر مادران کودکان عادی ) بودند که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس ادراک رنج استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده با استفاده از آزمون مانوا (MANOVA) با بهره گیری از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ انجام شد. یافته ها نشان دادند که بین میانگین رنج روانشناختی در مقایسه مادران کودکان مبتلا به طیف اتیسم و عادی تفاوت وجود دارد .(p< ۰/۰۱) به طوری که میانگین رنج روانشناختی در مادران دارای کودکان مبتلا به طیف اتیسم بیشتر از مادران کودکان عادی بود. اما بین رنج معنوی در دو گروه مادران دارای کودکان مبتلا به طیف اتیسم و مادران عادی تفاوت معناداری به دست نیامد .(p>۰/۰۵) در نتیجه قابل بیان است که وجود کودک مبتلا به طیف اتیسم موجب افزایش رنج روانشناختی مادرانشان می گردد، لذا تدارک برنامه های به منظور ارائه خدمات روانشناختی برای مادران این کودکان از سوی نهادهای مرتبط مهم باشد.

کلیدواژه ها:

رنج معنوی ، رنج روانشناختی ، اتیسم