ارزیابی حساسیت برخی از درختان چوبی و ارقام انگور به Neofusicoccum parvum و Diplodia seriata همراه با زوال انگور در ایران

در این مطالعه ۱۰ رقم انگور شامل: یاقوتی سیاه، عسکری زرقان، خلیل بوانات، بی دانه قرمز قزوین، بی دانه سفید قزوین، یاقوتی سفید، ریش بابا، رطبی، سیاه سی سخت و سیاه و هم چنین ۱۴ گونه درخت شامل: هلو، سیب، زردآلو، بید، چنار، انجیر، سنجد،نارون، اقاقیا، توت، پسته، بادام، زبان گنجشک و انار انتخاب و از نظر میزان آلودگی به دو گونه Neofusicoccum parvum و Diplodia seriata که از درختان انگور با علائم زوال در ایران جداسازی شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. عمل مایه زنی با قرار دادن یک بلوک میسلیومی چهار میلی متری از محیط کشت هفت روزه جدایه ها در زخم های مصنوعی ایجاد شده در قلمه های ریشه دار شده انگور و شاخه های درختان به ترتیب در شرایط گلخانه ای و مزرعه ای انجام شد. علائم خارجی بیماری و طول لکه های ایجاد شده بعد از چهار ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده D. seriata در همه تیمارها، لکه های کوچک تری را نسبت بهN. parvum  ایجاد نمود هر چند که نسبت به شاهد تفاوت معنی داری را نشان داد. بزرگ ترین و کوچک ترین لکه های تولید شده توسط هر دو گونه به ترتیب بر روی ارقام یاقوتی سیاه و سیاه دیده شد. بر اساس نتایج به دست از مایه زنی درختان در شرایط مزرعه ای، هر دو گونه کوچک ترین لکه ها را روی انار ایجاد کردند. در این خصوص بزرگ ترین لکه های ایجاد شده توسط N. parvum و D. seriata به ترتیب روی شاخه های پسته و سیب دیده شد. به طور کلی این مطالعه نشان داد که وجود D. seriata و N. parvum در پوشش گیاهی و باغ های نزدیک به تاکستان ها، به عنوان یک میزبان متناوب، می تواند سلامتی باغ های انگور را تحت تاثیر قرار دهد

کلیدواژه ها:

Botryosphaeriaceae ، آزمون بیماری زایی ، انگور ، گیاهان چوبی