بررسی اثر نوع پوشش سطح بر میانگین، بیشینه و کمینه دمای هوا در شهر اصفهان

پوشش گیاهی به همراه کاربری های مختلف اراضی در نقاط مختلف شهر، سبب گوناگونی مکانی در جریان گرمایی شهر می شود و چارچوب اصلی خرداقلیم شهری را تشکیل می دهد. هدف این تحقیق، بررسی اثر نوع پوشش سطح بر تغییر دمای هوا در شهر اصفهان بود. پنج منطقه با درصد پوشش سطح متفاوت در سطح شهر اصفهان انتخاب و در هر منطقه، یک ایستگاه هواشناسی خودکار برای اندازه گیری دمای هوا نصب شد. دمای هوا در بازه زمانی پنج دقیقه در طول یک سال اندازه گیری و سپس متوسط یک ساعته دمای هوا محاسبه شد و بر اساس داده های ساعتی، تجزیه و تحلیل انجام گرفت. بنابر نتایج، اختلاف معنا داری بین دمای هوا در نقاط مختلف شهر تحت تاثیر نوع و وسعت پوشش سطح زمین وجود دارد. بیشترین اختلاف بیشینه دمای هوا در ماه آبان برابر با ۵۱/۳ درجه سانتی گراد بین ایستگاه های ۲ و مبنا، و بیشترین اختلاف کمینه دمای هوا در ماه تیر برابر با ۱۵/۸ درجه سانتی گراد بین ایستگاه های ۱ و مبنا رخ داد. در تمام فصل های سال به ویژه بهار و تابستان، دمای هوای شهر تفاوت معنا داری (۰۱/۰≥P) با دمای هوای اندازه گیری شده در ایستگاه مبنا دارد. همچنین دمای هوای شهر به شدت تحت تاثیر نوع پوشش سطح و وسعت پوشش گیاهی است. از این رو اندازه گیری دمای هوای شهر برای مدیریت آبیاری، بیماری و آفت ها ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

آبیاری فضای سبز ، جزیره گرمایی شهر ، خرداقلیم شهری ، کاربری اراضی