تاثیر تنش خشکی و تیمارهای قارچ- ریشه آربوسکولار و ریزوبیوم بر غلظت عناصر غذایی ریشه، اندام هوایی و خاک در کشت نخود

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 229

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_STGC-8-2_002

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

نخود جزو گیاهان خانواده لگومینوز میباشد که توانایی برقراری رابطه همزیستی با باکتری مزوریزوبیوم سیسری و قارچهای میکوریز آربسکولار را دارد. به منظور بررسی اثر قارچ میکوریز آربسکولار (گلوموس موسه‫ی و گلوموس اینترارادیسز) و باکتری مزوریزوبیوم سیسری در سه سطح رطوبتی (۲۸% (رطوبت ظرفیت مزرعه)، ۱۵% (مکش ۵ بار) و ۹% (مکش ۱۰ بار)) بر غلظت عناصر غذایی ریشه و اندام هوایی نخود و خاک پس از برداشت گیاه، آزمایشی گلخانهای در خاک استریل، در قالب طرح کاملا تصادفی، به صورت فاکتوریل اجرا شد. نتایج نشان داد که میزان رطوبت تاثیر معنیداری بر پتاسیم ریشه، اندام هوایی و خاک پس از برداشت گیاه داشت؛ بیشترین اثر مثبت مربوط به تیمار رطوبت ظرفیت مزرعه بود. باکتری ریزوبیوم اثر معنیداری بر غلظت پتاسیم و نیتروژن ریشه، فسفر اندامهای هوایی و آهن خاک داشت. قارچ میکوریز اثر معنیداری بر میزان فسفر ریشه داشت و بیشترین اثر مربوط به تیمار گلوموس موسهی بود. اثر متقابل رطوبت و قارچ میکوریز بر فسفر ریشه و منگنز اندامهای هوایی معنیدار شد و بیشترین اثر مربوط به تیمار گلوموس موسهی در رطوبت ظرفیت مزرعه بود. اثر متقابل رطوبت و ریزوبیوم بر نیتروژن و فسفر ریشه، منگنز و آهن اندامهای هوایی معنیدار شد و بیشترین اثر مربوط به تیمار حاوی ریزوبیوم در رطوبت ظرفیت مزرعه بود. اثر متقابل باکتری ریزوبیوم و قارچ میکوریز بر فسفر ریشه معنیدار شد و بیشترین اثر مربوط به تیمار حاوی ریزوبیوم و گلوموس موسهی بود. بیشترین غلظت نیتروژن ریشه مربوط به تیمار تلفیق دو گونه قارچ میکوریز و مایه‫زنی شده با باکتری ریزوبیوم در سطح رطوبت ظرفیت مزرعه بود.  

نویسندگان

صلاح‫الدین مرادی

Dept. of Agric., Payame Noor Univ., Tehran, Iran

حسین بشارتی

Soil and Water Res. Inst., Karaj, Iran.

ولی فیضی اصل

Dryland Agricultural Research Institute (DARI), Agricultural Research,

جمال شیخی

Dept. of Soil Sci., Univ. of Tehran, Tehran, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Al-Karaki, G.N. and R.B. Clark. ۱۹۹۹. Mycorrhizal influence on protein ...
  • Al-Karaki, G.N., A. Al-Radad and R.B. Clark. ۱۹۹۸. Water stress ...
  • Bardgett, R.D. ۲۰۰۵. The Biology of Soil: A Community and ...
  • Bethlenfalvay, G.J. and R.G. Linderman. ۱۹۹۲. Mycorrhiza in Sustainable Agriculture. ...
  • Dalal, R.C., W.M. Strong, E.J. Weston, J. E. Cooper, G.B. ...
  • Hasse, D.L. and R. Rose. ۱۹۹۴. Effects of soil water ...
  • Hossain, S.A., W.M. Strong, S.A. Waring, R.C. Dalal and E.J. ...
  • Kojima, T., M. Hayatsu and M. Saito. ۱۹۹۸. Intraradical hyphae ...
  • Kumar, J. and S. Abbo. ۲۰۰۱. Genetics of flowering time ...
  • Li. L., C. Tang. Z. Rengel and F.S. Zhang. ۲۰۰۴. ...
  • Nogueira, M.A., E. Jurandy and B.N. Cardoso. ۲۰۰۳. Mycorrhizal effectiveness ...
  • Ojha, S., M.R. Chakraborty, S. Dutta and N.C. Chatterjee. ۲۰۰۸. ...
  • O-Keefe, D. and M. Sylvia. ۱۹۹۱. Mechanisms of the vesicular-arbuscular ...
  • Peterso, R.L. and H.B. Massicotte. ۲۰۰۴. Exploring structural definitions of ...
  • Raman, N. and A. Mahadevan. ۱۹۹۶. Mycorrhizal research- a priority ...
  • Ryan, J., M. Pala, S. Masri, M. Singh and H. ...
  • Ryan, J.G. ۱۹۹۷. A global perspective on pigeonpea and chickpea ...
  • Schabayev, V.P., V.Y. Smolin and V.A. Mudrik. ۲۰۰۶. Nitrogen fixation ...
  • Singh, K.B. and M.C. Saxena. ۱۹۹۹. Chickpea. Macmillan Education Publishing, ...
  • Singleton, P.W. and J.W. Tavares. ۱۹۸۶. Inoculation response of legumes ...
  • Smith, S.E. and D.J. Read. ۱۹۹۷. Mycorrhizal Symbiosis. Academic Press ...
  • Sreenivasa, M.N., G.T. Basavaraja and J.H. Kulkarni. ۱۹۹۵. Vesicular Arbuscular ...
  • Subba Rao, N.S. ۱۹۸۸. Biofertilizers in Agriculture. Mycorrhizal Fungi (Chapter ...
  • Subramanian, K.S. and C. Charest ۱۹۹۷. Nutritional, growth, and reproductive ...
  • Tarafdar, J.C. ۱۹۹۵. Visual demonstration of in vitro acid phosphatase ...
  • Togay, N., Y. Togay, K.M. Cimrin and M. Turan. ۲۰۰۸. ...
  • Vega, N.W.O. ۲۰۰۷. A review on beneficial effects of rhizosphere ...
  • Yadav, S.S., R. Redden, W. Chen and B. Sharma. ۲۰۰۷. ...
  • امامی، ع. ۱۳۷۵. روش‫های تجزیه گیاه. جلد اول، نشریه شماره ...
  • رجالی، ف.، ع. علیزاده، ن. صالح راستین و م. ج. ...
  • علی احیایی، م. و ع. بهبهانی زاده. ۱۳۷۲. شرح روش‫های ...
  • نمایش کامل مراجع