رابطه ی مدیریت استعداد با عملکرد نوآورانه نیروی کار انسانی (مطالعه ی موردی: سازمان اتکا)

اکنون که شرکت ها بر پایه مهارت ها و استعداهای کارکنان خود با هم رقابت می کنند، می دانند که با جذب و نگهداشت با استعدادترین کارکنان می تواند به بالاترین سهم بازار رسیده و عملکرد خود را افزایش دهد. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی رابطه ی مدیریت استعداد با مولفه های عملکرد نوآورانه نیروی کار انسانی در سازمان اتکا بوده است. ازین رو پژوهش توصیفی حاضر در قالب یک رهیافت کمی به گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه و تحلیل آن با روش همبستگی پرداخته است. روایی صوری ابزار سنجش با نظر خبرگان و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلی هی کارکنان رسمی ستادی شاغل سازمان اتکا در استان تهران بوده که با استفاده از روش نمون هگیری کاملا تصادفی و بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۰۰ پرسشنامه کامل جمع آوری و جهت تحلیل داده ها مورد آزمون قرار داده شد. به منظور برر سی روابط متغیرهای موجود در تحقیق، از آزمون های همبستگی استفاده شد که بر اساس نتایج میزان تعهد شغلی و رضایتمندی در بین کارکنان و ارباب رجوع با متغیرهای جمعیت شناختی شامل سن، تحصیلات و سابقه ی فعالیت به طور مستقیم و معنی دار در ارتباط می باشد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که فرآیند مدیریت استعداد با پنج مولفه ی مورد مطالعه جهت ارزیابی عملکرد نوآورانه نیروی کار انسانی شامل "انگیزش شغلی"،" رضایت کارکنان و ارباب رجوع"، "خلاقیت و نوآوری"، "رفتار فرانقش" و "تعهد کارکنان" رابطه مثبت و معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، تعهد ، نوآوری ، رفتار فرانقش ، رضایتمندی